Venetië, Kroatië, Hongarije en Italië

(Van 22 mei t/m 2 juli 2009)

 

22 mei 2009.

We vertrokken om ca 7.30 uur vanuit Veenendaal op weg naar onze eerste stopplaats ergens in Zuid-Duitsland. Het was gelukkig droog weer en afwisselend zonnig en bewolkt. Het was redelijk rustig op de weg. In Duitsland werd er wel veel aan de weg gewerkt.

Onderweg zagen we aan de overzijde van de snelweg 2 ongelukken, wat lange files tot gevolg had, niet voor ons gelukkig.  Halverwege de middag kwamen wij ook in een file terecht, gelukkig nog niet zo’n lange file, aangezien het ongeluk net was gebeurd. Een vrachtwagen, die om een of andere reden was geschaard, waarschijnlijk door een vreemde manoevre van een ander voertuig, stond met zijn neus in de tegenovergestelde richting op onze linkerbaan. Verder was er geen ander beschadigd voertuig te zien. Heel langzaam rijdend konden we er langs, het oponthoud zal maximaal een kwartiertje zijn geweest, dus dat viel gelukkig wel mee.

Om ca 17.15 uur kwamen we aan op de camping Grüntensee in het plaatsje Wertach, mooi gelegen aan de  Grüntensee, vlakbij een wintersportgebied, dichtbij de Zwitserse grens.

   

Vlakbij de camping was zelfs een stoeltjeslift aanwezig, voor de gasten die in de winter wilden gaan skiën.

De camping was best een redelijke camping met veel vaste plaatsen en een mooi restaurant, wat er van binnen echt Beiers uitzag, en werd beheerd door een Griekse familie. Hier hebben we dus ook onze avondmaaltijd genuttigd.

   

   

Het was een beetje somber weer en er dreigde een regenbuitje te gaan komen, maar de wolken dreven gelukkig over en het bleef dan ook droog. Op de camping liepen zelfs enige eekhoorntjes rond en aan het meer waren diverse vissers bezig met hun hobby.

Na nog een afzakkertje bij de camper te hebben genuttigd gingen we slapen, want we hadden morgen nog een hele rit voor de boeg naar Venetië.

 

Gereden kilometers: 749 km.

 

23 mei 2009.

We vertrokken om ca 9.00 uur voor onze rit naar Venetië.

De eerste 100 km ging via binnenwegen en scherpe haarspeldbochten en behoorlijk klimmen en dalen o.a. over de Fernpass.  Wel met besneeuwde bergtoppen en prachtige vergezichten.

    

    

    

Vlak voor Innsbruck kwamen we weer op de snelweg terecht.

Na een poosje besloten we echter om, voordat we naar Venetië zouden gaan, eerst een paar daagjes aan een Italiaans meer zouden gaan doorbrengen. We hadden tenslotte al 2 dagen gereden. Het werd het Lago di Caldonazzo, een klein meer ten oosten van Trento en naast het meer van Levico.

We belandden tenslotte op camping Spiaggia in Calceranica al Lago. Een mooie rustige camping direct aan het meer met goed sanitair en een eigenaar die zelfs redelijk Nederlands sprak.

In de nabij gelegen Pizzeria aan het strand hebben we ’s avonds een heerlijke pizza gegeten.

Gereden kilometers: 323 km.

 

24 mei 2009.

’s Morgens naar het meer geweest, een heel klein strandje en waar het water er niet zo helder uitzag.

’s Middags bij de camper geluierd en een beetje gelezen en gepuzzeld.

 

Eind van de middag kwamen er donkere wolken opzetten en even later barstte                                                         er een regenbui los met onweer en zelfs hagelstenen. Dus de avond doorgebracht in de camper met kaarten en lezen, en vroeg naar bed in de hoop dat morgen de zon weer schijnt, ongetwijfeld!

 

25 mei 2009.

Bij het opstaan gelukkig weer een stralend blauwe hemel en een heerlijke temperatuur. Volgens de camping eigenaar zou het vandaag erg heet worden, en het klopte zowaar, de temperatuur steeg tot boven de 33 graden Celsius.

’s Morgens weer bij het meer gezeten en ’s middags bij de camper geluierd, we hebben tenslotte vakantie!

 

26 mei 2009.

We vertrokken om ca 9.30 uur richting Venetië. De reis ging redelijk voorspoedig en vlakbij Venetië even bij de Lidl gestopt om weer wat proviand in te slaan.

Tegen half vier kwamen we aan op de camping Miramare in Punta Sabbioni. De laatste camping op de landtong tegenover Venetië. Een rustige camping met prima sanitair, maar wel kleinere plaatsen als op de vorige camping, maar voor ons groot genoeg. We stonden op een redelijk beschutte plek onder een paar bomen.

   

Aangezien er geen restaurant op de camping was hebben we zelf maar iets te eten klaar gemaakt.

 

Gereden kilometers: 231 km

 

27 mei 2009.

Op de camping hadden we zogenaamde dagkaartjes gekocht voor de overtocht per boot van Punta Sabbioni naar Venetië en vice versa. Tevens konden we met deze kaartjes de gehele dag onbeperkt gebruik maken van de boot die over het Canal Grande voer, en bij iedere halte uit- en weer instappen. Het was ca 15 minuten lopen van de camping naar de aanlegsteiger voor de boot naar Venetië.     

De bootreis duurde ongeveer 40 minuten, en om ca 10.15 stonden we op het San Marcoplein, tussen de duiven.

Het was er al behoorlijk druk met toeristen uit de gehele wereld. Uiteraard veel Japanners, die kom je namelijk overal tegen. Een gedeelte van de gebouwen rond het San Marcoplein stond in de steigers.

Met de plattegrond van de stad in je hand loop je over de vele bruggetjes en door de nauwe gezellige straatjes, via vele leuke pleintjes.

   

Na een poosje te hebben rondgewandeld en de vele gondels bekeken, die door de vele grachtjes voeren en er allemaal mooi versierd uitzagen, gingen we ergens op een leuk pleintje even uitrusten en een bakkie koffie drinken.

 

Af en toe stapten we weer op de boot op de Canal Grande, waar we op een gegeven moment onder de beroemde “Rialto brug” heen voeren.

    

    

    

’s Middags nog een bezoek gebracht aan het “Paleis van de Dogen”.

    

In de kelder was vroeger een gevangenis gevestigd. Hier liepen we nu doorheen met kleine cellen en diverse folterkamers.

Via de zogenaamde “gouden trap” kwamen we in diverse mooie zalen met prachtige muur- en plafondbeschilderingen.

 

 

Toen was het weer tijd om de boot terug naar Punta Sabbioni te nemen, waar we om ca 17.00 uur weer terug op de camping waren.

 

 

Daar aangekomen bleek dat waarschijnlijk een windvlaag onze luifel weer had ontzet, terwijl de stormbanden toch gebruikt waren. Met tape konden we het zodanig repareren dat de luifel wel weer ingeklapt kon worden. Weer pech dus, ach dat hoort er af en toe bij.

Al met al een zeer vermoeiende dag, waarbij eerlijk gezegd, Venetië ons toch wel een beetje tegengevallen was, erg oud en behoorlijk veel verwaarloosd.

Morgen gaan we door naar Kroatië.

 

28 mei 2009.

We vertrokken om ca 09.30 uur onder een zonnige blauwe hemel richting Kroatië. Hiervoor moesten we door Slovenië. Dus moesten we aan de grens een nieuw vignet kopen. Wat ons verder opviel in Slovenië was dat er langs de kant van de weg vele minikraampjes waren waar je kersen kon kopen, met slechts enige bakjes kersen er op. Dus gewoon particulieren die een kersenboom in de tuin hadden en die dat probeerden te verkopen.

Verder waren ze met veel wegwerkzaamheden bezig. Bij de grensovergang Slovenië naar Kroatië moesten we voor het eerst onze paspoorten tonen.

Om 14.00 uur kwamen we aan op de camping Sirena in Novigrad in het noorden van Istrië in Kroatië.

Een redelijk grote camping met heel mooi en nieuw sanitair, er was zelfs een ligbad aanwezig. De camping lag direct aan zee, met veel beschutte plaatsen onder de bomen en een open veld, waar je de hele dag in de volle zon staat. We kozen voor onder de bomen, mede ook omdat onze luifel defect was.

    

De camping lag direct aan het strand, nou ja strand. Het was een rotsachtig strand met rotsplateaus waar je op kon zitten.

    

Ze hadden enkele geleidelijk aflopende betonnen “paden” naar de zee gemaakt om gemakkelijk in het water te komen. Tevens waren er douches aan het strand.

Nadat we de camper hadden geïnstalleerd, hebben we nog een poosje heerlijk in de zon aan het strand gezeten.

‘s Avonds in het stadje even rondgewandeld en een pizzeria opgezocht en een lekkere pizza gegeten.

 

Gereden kilometers: 262 km

 

29 mei 2009.

De dag begon met zonneschijn. Heerlijk weer een paar uurtjes in de zon aan het strand gezeten, gezwommen en daarna een wasje gedaan.

Rond lunchtijd kwam er wat bewolking opzetten en na de lunch besloten we om een wandeling te maken naar een redelijk grote supermarkt in de buurt om wat inkopen te doen. De terugwandeling moesten we helaas in de regen afleggen. De was natuurlijk ook weer nat!

Om 16.00 uur werd het gelukkig weer droog en begon de zon weer te schijnen. Kon de was toch nog drogen.

’s Avonds hadden we ons opgegeven voor een dag boottocht excursie voor de volgende dag.

 

 30 mei 2009.

We werden ‘s morgens om 8.30 uur bij de camping opgehaald met een busje en werden naar de haven van Porec gebracht. In de drukke haven van Porec gingen we aan boord van een redelijke boot. De boot was goed bezet met allerlei toeristen uit de hele wereld.

    

We voeren dicht langs de kust in de zon onder een stralend blauwe hemel richting Rovinj, waar we onze eerste stop hadden. De kust van Istrië is daar behoorlijk ruig met rotsen, bossen en veel campings, ook veel naturistencampings.

In Rovinj gingen we van boord en hadden 2 uur om het stadje te bekijken.

    

Rovinj is een leuk stadje met smalle straatjes, leuk gekleurde huisjes en erg druk. Tevens torent de klokkentoren van de barokke kathedraal hoog boven het stadje uit. En een leuk haventje vol met leuke bootjes. Meteen even een koffie gedronken en een beetje rondgewandeld. Daarna weer terug naar de boot.

    

Toen we weer gingen varen kregen we een prima lunch aangeboden, met kip of vlees (bij het aan boord gaan moest je al kiezen of je vis of vlees wilde), salade, brood en wijn of fris.

Na de lunch voeren we de “Lim Fjord” in, een diepe inham in de kust, zeer indrukwekkend met aan weerszijden veel bossen en steile rotsen.

    

Rondom de boot vlogen veel vogels, waaronder behoorlijk grote meeuwen. Inmiddels hadden we ook “live-muziek” aan boord, iemand die op een elektronische orgeltje gezellige muziek speelde.

Daarna zetten we koers naar Vrsar, waar we weer van boord gingen en ca 1,5 uur de tijd kregen om in het leuke stadje rond te kijken. Daar ook nog even een ijsje gegeten.

Toen weer teruggevaren naar Porec en werden we weer netjes per taxi naar de camping teruggebracht, waar we om 18.00 uur aankwamen.

Al met al een leuke dag, hele dag zon en warm, goed eten, veel gezien en gezellige “live-muziek” aan boord.

 

 

31 mei 2009.

Vandaag was het de hele dag bewolkt met af en toe regen. Dus in de camper gebleven, lezen, puzzelen en kaarten.

Morgen hopelijk weer beter.

 

1 juni 2009.

De dag begon met een lekker zonnetje aan een blauwe hemel, dus lekker de hele ochtend aan het strand gezeten en geluierd.

Na de lunch werd het bewolkt, maar de temperatuur bleef gelukkig hoog.

We zagen een eekhoorntje in de boom naast ons. Maar toen ik de camera wilde pakken was hij snel weer weg de boom in en verdween in het gebladerte boven ons.

We zijn toen naar het stadje Novigrad gewandeld en daar een beetje rondgekeken en een ijsje gegeten en op de terugweg nog een paar boodschapjes gedaan.

 

2 juni 2009.

Vandaag was het de hele dag warm en zonnig met af en toe een wolkje. Heerlijk de dag zoveel mogelijk doorgebracht aan het strand en een beetje gezwommen.

Tevens was het nu eindelijk gelukt om een eekhoorntje op de foto te krijgen.

    

Morgen gaan we weer verder  richting het zuiden van Kroatië.

 

 3 juni 2009.

We vertrokken om ca 9.00 uur van de camping, onder een stralend blauwe hemel, richting het zuiden.

Eerst moesten we Istrië dwars oversteken via binnenwegen. Bij Rijeka gingen we de snelweg richting Zagreb op, die nog deels in aanbouw was, zodat we niet echt snel opschoten. Maar na een tiental kilometers was de weg gelukkig gereed en konden we wel lekker opschieten. Het was een tolweg, maar het was zo rustig dat we soms dachten dat deze weg helemaal voor ons alleen was aangelegd. Halverwege Zagreb sloegen we rechtsaf richting Split en Dubrovnik. Bij Trogyr gingen we van de snelweg af.

Onze navigatie had tot dan toe perfect gewerkt, maar nu had ze toch wel een probleempje, want even later gingen we over weggetjes, die steeds smaller werden en via haarspeldbochten steeds verder omhoog gingen, een soort niemandsland in. Een uurtje later waren we weer bij het punt waar we de snelweg af gegaan waren. Nu even zelf op de kaart gekeken en ietsje beter opgelet en toen we even later weer gingen rijden en ingehaald werden door een touringcar, hadden we het vermoeden dat we nu wel op de goede weg zaten en even later zagen we in de verte beneden ons inderdaad de kust al.

En een half uurtje later reden we toch weer met behulp van de navigatie de camping Vranjica Belvedere in D.Seget Vranjica op.

    

Een behoorlijk grote terrassencamping, direct aan de Adriatische zee, met mooi uitzicht op de diverse eilanden die voor de kust liggen en vlakbij het vliegveld van Split.

’s Avonds in het camping restaurant een lekkere (vette) pizza gegeten met een heerlijk glaasje wijn er bij.

Gereden kilometers: 521 km.

 

4 juni 2009.

We werden vroeg wakker, al om 6.30 uur, en de zon stond al aan de stralende blauwe hemel te branden. Het strand bestond uit kiezelsteentjes en rotsen.

    

    

Bijna de hele dag lekker aan het strand gezeten, een beetje gezwommen, maar brrrrr wel erg koud water, een beetje gelezen en gepuzzeld.

    

’s Avonds waren er toch weer een paar druppels gevallen.

 

  5 juni 2009.

Vanmorgen weer lekker warm in de zon gezeten aan het strand. ’s Middags een beetje bewolkt, dus een beetje gewandeld, daarna gelezen en gepuzzeld bij de camper.

    

Op een gegeven moment stonden we op ons veldje van vier met een Engelsman, een Oostenrijker, een Fin en wij, dus 4 nationaliteiten bij elkaar. Overigens was het een zeer internationale camping met Zwitsers, Hongaren, Sloven, Denen, Finnen, Engelsen, Italianen, Fransen,  Belgen, Duitsers en uiteraard Hollanders. Zoals een Duitser zei:   “Die Holländer findet mann überal”.

Zoveel verschillende nationaliteiten waren we op 1 camping nog niet tegengekomen.

 

6 juni 2009.

De hele dag bewolkt en veel wind en een beetje frisjes. Een slechte dag dus. Morgen gaan we verder naar KRKA.

 

7 juni 2009.

Om 8.00 uur vertrokken we van de camping naar het “Nationale Park KRKA”. Dit park staat op de Wereldnatuurerfgoedlijst van de Unesco. De bedoeling was om een poosje in het Nationale Park rond te kijken en dan eind van de middag naar de camping nabij het Plitvicka Nationale Park te gaan.

Toen we om ca 9.15 uur op het parkeerterrein van het Nationale Park KRKA aankwamen, werden we aangesproken door iemand die excursies verkocht om de totale omgeving van het park te bezichtigen met uiteraard ook de watervallen, incl. gids. We besloten om mee te gaan. De hoofdattractie van dit park zijn de 17 watervallen die zich als brede terrasvormige treden van 200 m breed totaal 52 m naar beneden in een idyllisch meer storten.

We kregen eerst een wandeling door de watervallen van KRKA. De watervallen liggen in de rivier de KRKA.

    

Een heel mooi en spectaculair gezicht om het water te zien, dat zomaar uit de bossen lijkt te komen en dan tientallen meters naar beneden komt vallen.

 

Je liep als het ware over en onder de watervallen door, heel spectaculair.

    

Daarna werden met een busje naar een fantastisch uitzicht gereden. De natuur is daar heel mooi, net de Grand Canyon in de Verenigde Staten. De gids vertelde dat hier opnamen waren gemaakt voor de bioscoopfilm “Winnetou 2”.

 

Daarna reden we weer verder naar weer een fantastisch uitzicht, nu een uitzicht over de rivier de KRKA met in het midden een eiland, Visovac, waarop een Franciscaner klooster, een kerk en een museum was gevestigd.

 

 

    

De volgende stop was “Roski Slap”, ( Slap is het Kroatische woord voor waterval) een mooi natuurgebied in de uitlopers van de rivier de KRKA, met allerlei leuke kleine watervalletjes, waar we heerlijk doorheen hebben gewandeld. Het weer was prima, lekker warm met een heerlijk zonnetje.

 

 

    

Na de wandeling kwamen we bij een oud en authentiek boerderij-achtig restaurantje, waar we een heerlijke lunch kregen geserveerd, met schnaps, diverse soorten wijn en fris. De lunch bestond uit heerlijk brood, diverse soorten heerlijke ham, kaas, tomaten en olijven.

Ons groepje bestond uit 10 personen, te weten: 4 Duitsers, 2 Oostenrijkers, 2 Fransen en 2 Hollanders (wij dus) en uiteraard de gids. Tijdens de lunch gezellig gekletst met de overige gasten.

Daarna weer in het busje naar de volgende bezienswaardigheid. Er werd gewoon langs de weg gestopt en we moesten met zijn allen de bushbush in. En uiteindelijk kwamen we bij weer een hele mooie, maar minder bekende waterval. We hadden hier een heel mooi uitzicht.

    

We stonden namelijk op een rotspartij hoog boven en tegenover de waterval. Een fantastisch gezicht, nog ongerepte natuur.

Hierna weer in het busje en plots werd er zomaar in “the middle of no where” gestopt en vertelde de chauffeur/reisleider dat hij kersen ging kopen, tenminste zo noemde hij het stiekem plukken van kersen van de bomen, die zomaar in de natuur stonden. Dus wij met zijn allen heerlijk kersen gegeten.

Daarna werd een ruïne bekeken van een amfitheater, wat men aan het renoveren was en tenslotte werd er nog even gestopt bij een mooi oud klooster, waar we een rondleiding kregen.

    

    

Dit klooster was nog in gebruik als school, waar 30 studenten uit Kroatië en Bosnië theologie studeerden.

Om 17.00 uur waren we weer terug bij onze camper op de parkeerplaats van het Nationale Park KRKA. Het bleek dat de reisleider, met zijn familie, een camping in de buurt had. We besloten om daar maar heen te gaan om te overnachten. Het bleek een hele gezellige kleine familiecamping te zijn, te weten camping Marina in Lozovac.

 

 

    

En vanuit deze camping werden de excursies naar het Nationale Park KRKA georganiseerd door vader en zoon, moeder stond in de keuken en dochter hielp op de camping. Echt een leuke gezellige familiecamping. ’s Avonds heerlijk in het knusse campingrestaurantje gegeten. Voor een spotprijsje eigenlijk.

Tevens waren daar behoorlijk grote wespen, die ook wel een wijntje lusten.

Al met al hadden we onverwachts een hele leuke en gezellige dag, waarin we veel hebben gezien en beleefd.

 

Gereden kilometers: 68 km.

 

8 juni 2009.

We hadden besloten om vandaag nog een dagje op deze gezellige camping te blijven en te genieten van de zon. ’s Avonds maar weer in het campingrestaurantje gegeten en  daarna nog gezellig nagetafeld met andere campinggasten.

 

9 juni 2009.

Om 09.00 uur vertrokken we en na een rustige en mooie rit

    

kwamen we om ca 13.30 aan op de camping Korana nabij het Nationale Park Plitvička Jezera (Plitvicka meren). Een hele mooie en rustige camping, net een park en waar geen afgebakende plaatsen waren, met andere woorden je kon staan waar je wilde.

Er waren plekken in de zon of onder bomen, we kozen dus weer voor onder de bomen, aangezien de luifel nog steeds defect was.

    

Het sanitair was prima en er was een informatiecentrum over het Nationale Park.

Gereden kilometers: 208 km.

 

10 juni 2009.

We gingen om 09.00 uur vanaf de camping met de bus voor een rit van ongeveer 8 km naar het Nationale Park Plitvicka Jezera. Dit park staat ook op de Wereldnatuurerfgoedlijst van de Unesco. Het Nationale Park in zijn geheel bestaat uit 16 meren die in elkaar overlopen door middel van grote en kleine watervallen. De watervallen zijn een onderdeel van de rivier de Korana.

Aan het begin moest je kiezen tussen verschillende routes van verschillende zwaarte en duurte.

Je kon kiezen tussen routes met een gemiddelde duur van 2-4 uur, van 4-6 uur en van 6-8 uur. Een beetje afhankelijk hoe snel je liep natuurlijk. Wij kozen voor de route met een gemiddelde duur van 4-6 uur. Dat hield in, eerst een stuk wandelen, dan een stuk met de boot, dan weer een stuk wandelen, en daarna terug met het “treintje”.

    

   

   

   

Het was een fantastisch gezicht al die hoge watervallen. En afgewisseld met prachtige natuur, bossen en rotsen. Het waren uitgezette wandelpaden en je liep dan ook in colonne achter elkaar aan. Er werden veel foto’s gemaakt en veel gefilmd. Er waren uiteraard ook veel Japanse groepen. Het was een prachtig gezicht, die aaneenschakeling van meren en meertjes, waarin ook zeer veel vissen zwommen.

    

    

    

Na de eerste wandeling van ca 1,5 uur gingen we één van de meren op met een soort rondvaartbootje om een stukje te varen en de watervallen vanaf het water te bekijken. Dat duurde ongeveer een half uurtje.

    

    

    

Daarna weer een wandeling van een 1,5 uur. Onderweg hebben we nog ergens een broodje gegeten en koffie gedronken en uitgerust en daarna weer terug met het treintje.

Om ca 14.30 uur waren we klaar met onze rondgang door het park en waren we weer terug bij de uitgang van het park. Daar hebben we nog een poos in de zon gezeten en wat gedronken, want de bus zou pas weer om 17.00 uur vertrekken naar de camping.

In het park zouden ook vele soorten vogels en vlinders leven en tevens vele plantensoorten groeien, waaronder maar liefst 55 soorten orchideeën. Jammer genoeg hebben we er niet veel kunnen zien.

Gelukkig was de bus wat vroeger, zodat we om ongeveer 16.30 uur weer op de camping terug waren. Het was een zeer interessante, maar vermoeiende dag. Het was lopen en klimmen en dalen, maar het was zeer de moeite waard en we hebben toch heel veel moois gezien.

 

11 juni 2009.

Om 9.30 uur vertrokken we onder een blauwe hemel en een strak zonnetje richting Hongarije. Toen we eenmaal op de snelweg waren, liep de rit voorspoedig. In de buurt van Zagreb werd het wel wat drukker, maar over het algemeen was het redelijk rustig op de weg.

Bij de grens tussen Kroatië en Hongarije moesten we over een afstand van 20 m onze paspoorten 3x tonen. Bij de eerste controle werd er gevraagd: “Haben Sie etwas zu melden?” “Nein, wir haben nichts zu melden” (vlees en kaas in de koelkast!!!!). Bij de tweede controle zat een douanier met onze paspoorten in zijn hand duidelijk op een computerscherm te staren, waarschijnlijk om te kijken of wij wellicht iets op onze kerfstok hadden. En bij de derde controle kwamen er 2 douaniers naar buiten en vroegen of we huisdieren bij ons hadden en wilde men even in de camper kijken. Alles was okay en we mochten doorrijden. Tegelijk maar even een  vignet gekocht om op de Hongaarse snelwegen te mogen rijden en toen op weg naar het Balatonmeer.

Om 14.00 uur kwamen we op camping Balatontourist Zala in Keszthely. Een ruime camping direct aan de zuidkant van het Balatonmeer met ruime plaatsen en een heel mooi zwembad.

Het water in het Balatonmeer zag er niet zo helder uit, maar dat kwam omdat de wind verkeerd stond, zei men.

Nadat we de camper hadden geïnstalleerd, hadden we nog een poosje in de zon gelegen. ’s Avonds in het campingrestaurant gegeten. Veel voedsel voor weinig geld!!!

Later op de avond toch nog weer een klein buitje gehad.

Gereden kilometers: 313 km.

 

12 juni 2009.

De hele dag stralend weer gehad. Lekker in de zon gezeten, geluierd, gelezen en gezwommen in het zwembad.

 

13 juni 2009.

Vanmorgen naar Keszthely gewandeld, ca 30 minuten lopen. De plaats even bekeken, leuke winkelstraat, mooi kasteel en naar de markt geweest.

    

    

Het kasteel had een prachtige tuin met een mooie vijverpartij.

Daarna lekker uitgebreid geluncht. Een heerlijk broodje met bier en een lekker wijntje erbij.

 

’s Middags uiteraard weer geluierd en lekker in de zon gelegen en gezwommen.

’s Avonds maar weer in het restaurant gegeten, gemakkelijk en zo goedkoop dat zelf eten kopen en bereiden duurder is.

 

14 juni 2009.

Heerlijk de hele dag gerelaxed, gelezen, gepuzzeld en in de zon gelegen, en gezwommen in het zwembad. Aan het einde van de dag bleken we te midden van 5 buscampers te staan, 4 stuks zoals wij hebben van het merk Pössl en ééntje, een eigenbouw maar wel gebaseerd op Pössl.

Trouwens, je ziet die kleinere buscampers zoals wij hebben steeds vaker, alleen o.a. de Italianen, maar ook wel enkele Nederlanders en Duitsers,  hebben van die grote joekels van campers, net bussen!!

 

 

15 juni 2009.

Heerlijk de hele dag gerelaxed, gelezen, gepuzzeld en in de zon gelegen, en gezwommen in het zwembad. ’s Avonds maar weer in het restaurant gegeten, lekker makkelijk en goedkoop!!!

Morgen vertrekken we naar Budapest.

 

16 juni 2009.

Om 08.00 uur vertrokken we, onder een strak blauwe hemel en een lekker zonnetje, richting Budapest. Ons was al aangeraden om niet te laat op de camping aan te komen, aangezien het aantal plaatsen beperkt is. Daarom waren we een beetje op tijd vertrokken. Onderweg een bakkie koffie gedronken en om 10.45 uur reden we de Hallercamping in Budapest op.

    

Een kleine stadscamping met gratis internet, gratis wasmachines en wordt door de meeste mensen gebruikt om Budapest te bezoeken. Nadat we de camper hadden geïnstalleerd, gingen we naar het dichtbij gelegen (supergrote) winkelcentrum om wat levensmiddelen in te slaan.

Daarna snel even internet getest, en ja hoor, het werkte.

Gereden kilometers: 117 km.

 

17 juni 2009.

We werden op tijd wakker en ontdekten dat er direct achter onze camper een tentje was neergezet. Gelukkig hoefden we nog niet weg, anders hadden we wel een probleem gehad.

Om 09.00 uur liepen we naar het dichtbij gelegen metrostation, kochten een dagkaartje en na 5 haltes waren we in het centrum van Budapest. Daar namen we een bustoer door de stad in een cabriolet-bus, die ons langs alle toeristische bezienswaardigheden bracht. Het was een zogenaamde “hop on – hop off” toer,  dat betekende dat je bij iedere halte, lees bezienswaardigheid, kon uitstappen en b.v. een half uur later weer kon opstappen. De bussen reden de hele dag door, van 10.00 uur tot 19.00 uur, om het half uur. Tevens was een boottocht van een uur op de Donau inbegrepen.

Wij, cultuurbarbaren, hadden waarschijnlijk aan 1 dag voldoende om Budapest te bekijken. Echter er waren nog zoveel andere bezienswaardigheden, zoals de vele musea, de vele kerken en de mooie oude panden, zodat een ander zich daar best een dag of 3 á 4 zou kunnen vermaken.

Zoals gezegd namen we de bustoer en om 10.00 uur stapten we op de cabrioletbus, die ook voorzien was van een audio-systeem, die in 16 talen de nodigde informatie verstrekte. En uiteraard was daar ook Nederlandse taal bij.

De rit begon door de Andrassy- straat, met zijn diverse dure winkels en mooie oude panden. Ook was daar het “Huis van Terreur”, een somber grijs gebouw, namelijk het voormalig gebouw van de Hongaarse binnenlandse veiligheidsdienst, waar in het verleden in de kelders de wrede verhoren en folteringen plaatsvonden.

    

Aan het einde van de Andrassy-straat stapten we uit en dronken een cappuccino op het “Liszt Ferenc Square” (Frans Liszt plein).

 

 

Daarna ging de toer langs het “Heroes Square”, waar in het stadspark diverse standbeelden en monumenten te vinden waren uit de diverse oorlogen en bezettingen.

    

Vervolgens kwamen we langs diverse grote hotels, zoals het “Hotel Hungaria” en het beroemde “Astoria Hotel”. Vandaar over de Elisabeth brug over de Donau, genoemd naar de bij de Hongaren zeer geliefde vroegere Koningin van Hongarije, Elisabeth (Sissy), echtgenote van keizer Frans Jozef van Oostenrijk.

    

Vandaar naar het “Burchtendistrict”. Hier stapten we weer uit en gingen met een

    

heel steil tandradtreintje naar boven naar het Burchtendistrict, waar zich diverse mooie oude burchten bevonden, waaronder het koninklijke paleis, de Burcht van Buda en het Vissers-Bastion, alsmede diverse musea.

 

     

    

Het was bloedheet (boven de 30 gr.) en derhalve even snel een biertje gedronken op één van de diverse terrasjes, waarbij je over heel  Budapest kon uitkijken. Hier had je ook een mooie zicht op de beroemde “Kettingbrug” over de Donau.

    

Na nog even in het Burchtendistrict te hebben rondgewandeld en een paar souvenirs te hebben gekocht, gingen we weer met het tandradtreintje naar beneden.

     

We vervolgden de toer langs de “Citadel”, waar even werd gestopt om foto’s te nemen, vanwege het prachtige uitzicht dat je had over heel Budapest met de Donau die er dwars doorheen stroomde.

    

    

Hierna gingen we weer terug over de Elisabeth brug, waaronder we moesten uitstapten om met de boottocht te beginnen, maar eerst gingen we lunchen op een van de restaurantjes, met uitzicht over de Donau. (was aan de prijs te merken).

Na de lunch gezellig een stukje langs de Donau gewandeld en toen “Pier 8” opgezocht, vanwaar de boot zou vertrekken. Er lag een boot aangemeerd met diverse personen er al op, dus we stapten ook aan boord. Even later voer de boot inderdaad weg, maar meerde schuin aan de overkant van de Donau (ca. 300 m gevaren) alweer aan, waar alle mensen weer van boord gingen. Het bleek dat we op de gratis shuttleboot waren gestapt. Hebben wij weer!!!!! Achteraf realiseerde we ons dat niemand ons had gevraagd naar onze tickets!! Even geïnformeerd en er zat niets anders op dan geduldig blijven zitten en jahoor, even later voer de boot weer terug naar de overkant. Dus maar weer even wachten en jahoor, daar kwam de volgende excursieboot alweer aan. Hij ging namelijk ieder uur.

De tocht over de Donau was heel mooi, onder alle bruggen door, waaronder de Elisabeth brug, de kettingbrug tot aan het Margaret eiland, een eiland midden in de Donau, langs de prachtige Parlementsgebouwen en de Burchten en de Paleizen.

    

    

Tevens lagen hier de grote luxe Cruise schepen, waarmee men 8-daagse cruises over de Donau kon maken.

Het was echt een schitterende boottocht op de Donau.

Na de boottocht maar weer de toer opgepakt. Het was inmiddels 18.00 uur geworden. De toer ging vervolgens verder langs de Parlementsgebouwen door een wat nieuwere wijk met modernere gebouwen, langs de “Sint Stephanus Basiliek” en toen weer terug naar het eindpunt in het centrum.

    

Na een korte wandeling naar het metrostation en 5 haltes verder kwamen we om ca 19.30 uur weer op de camping terug. We hadden al besloten om uit eten te gaan. Om de hoek van de camping was namelijk een soort buitenrestaurantje, waar je voor weinig heel lekker kon eten. Zo gezegd zo gedaan, we waren voor een lekkere maaltijd, inclusief ½ liter wijn en 2 biertjes, omgerekend ongeveer € 11,00 kwijt!! Echt spotgoedkoop!

Al met al was het een lange, vermoeiende, maar zeer interessante dag geweest.

 

18 juni 2009.

Heerlijk de hele dag bij de camper in de zon gezeten, even een paar mailtjes verstuurd, de was gedaan en lekker geluierd.

’s Avonds maar weer in hetzelfde restaurantje gegeten. Voor dat geld kun je zelf niet koken.

We besloten om de volgende dag weer verder te gaan.

 

19 juni 2009.

Toen we de volgende morgen wakker werden, bleek gelukkig het tentje ook weer verdwenen te zijn. Om 09.00 uur vertrokken we en na een rustige rit kwamen we om 12.00 uur al aan op onze volgende stop, namelijk de Romantik Camping in Bükfürdö, een klein plaatsje in het westen van Hongarije.

Een rustige camping met een mooi zwembad. De dag verder lekker in de zon gezeten, gezwommen en geluierd. Er was redelijk veel wind, maar toch hadden we ’s avonds gebarbecued. Lekker een paar vleesspiesjes en worstjes met een frisse salade en uiteraard een lekker rood wijntje.

    

Na het eten keken we even op internet (gratis) hoe de weersvoorspellingen voor de komende dagen er uit zagen. We hadden het plan om vaqn hieruit naar Wenen te gaan, echter de weersvoorspelling voor Wenen was niet goed, veel regen en koud, dus besloten we om hier nog even te blijven.

Gereden kilometers: 283 km.

 

 20 juni 2009.

Bij het wakker worden bleek de lucht helemaal bewolkt te zijn. In de loop van de ochtend begon het ook hier zelfs te regenen. Weer even op internet gekeken, waar de zon wel zou schijnen. In ieder geval de komende week niet in Hongarije en niet in Wenen. Echter in Italië scheen gelukkig de zon wel.

Dus besloten we om de volgende dag naar Italië te gaan in plaats van naar Wenen. Het zou een camping worden in de buurt van Trieste, net over de Italiaanse grens.

’s Avonds in het camping restaurant een heerlijk schnitzel gegeten. De hoeveelheid was overweldigend, je bestelde één schnitzel en je kreeg er drie en nog spotgoedkoop ook, voor nog geen € 10,00 samen, inclusief ½ liter wijn en een ½ liter bier.

Hier in Hongarije was ook Hollandse koffie te verkrijgen, namelijk “Rood merk van Douwe Egberts”, wel uiteraard met Hongaarse tekst erop.

 

  

21 juni 2009.

We vertrokken om 8.30 uur onder een bewolkte hemel. De reis verliep voorspoedig. De eerste anderhalf uur reden we over binnenweggetjes door diverse leuke dorpjes, dus schoten we niet erg op.

Onderweg kwamen we nog verkeersborden tegen die wij al jaren in het museum hebben hangen. (verboden voor fietsen, tractoren en paard en wagen) Toen we bij Nagykânizsa de snelweg opgingen ging het gelukkig veel voorspoediger. De weg was vrij leeg, waarschijnlijk omdat het zondag was en omdat alle parkeerplaatsen volstonden met vrachtwagens. Alleen in de buurt van Ljubljana werd het iets drukker.

Des te dichter we bij Italië kwamen, des te beter werd het weer en des te drukker ook het verkeer.

Uiteindelijk kwamen om 15.30 uur aan op de camping Mare Pineta in Sistiana  

aan de baai van Sistiana.

Een mooie moderne camping met heel mooi sanitair en een prachtig zwembad. De camping lag op de rotsen oven de zee.  Vanaf de camping had je een prachtig uitzicht over de baai en het haventje. Het zonnetje scheen lekker.

 

   

Er waren ook hier uiteraard veel Nederlanders.

’s Avonds een heerlijke pizza gegeten in het campingrestaurant. We moesten weer even aan de “normale” prijzen wennen, ongeveer 3x zo duur als in Hongarije.

Gereden kilometers: 511 km.

 

22 juni 2009.

Vanmorgen even naar het strand gewandeld, een behoorlijke wandeling naar beneden in de zon. Het was daar erg rustig, maar best wel een leuk strandje van kleine kiezels en een lange pier. Even in een strandtentje een cappuccino gedronken en toen maar weer terug gewandeld naar boven naar de camping.

Toen even de was gedaan. Het werd wel meer bewolkt en even later vielen er al enkele druppels. Daar bleef het gelukkig bij en even later werd de lucht weer lichter en probeerde de zon weer door te breken. Wat af en toe nog gelukte ook. De temperatuur was goed. Maar ’s avonds toch weer een regenbui.

Maar eens even informeren bij het thuisfront, per sms, waar de zon wel een beetje regelmatig schijnt, want hier zijn de vooruitzichten ook niet geweldig.

 

 

23 juni 2009.

Toen we wakker werden was de lucht weer bewolkt, maar wel droog en de temperatuur was prima.

We gingen met de bus naar Trieste, om deze stad ook eens te bekijken. Trieste is een behoorlijk grote, maar oude stad. Veel gebouwen zien er oud en verwaarloosd uit.

    

Toen we op een terrasje een cappuccino zaten te drinken begon het weer zachtjes te regenen.

 

We hadden voor de zekerheid onze paraplu al  meegenomen, dus toch maar weer een beetje gewandeld en in het  beroemde

 

“Café Tommaseo” een drankje gedronken en daarna heerlijk geluncht.

Een beetje vergane glorie eigenlijk. Daarna nog een beetje rondgelopen onder de paraplu en toen maar weer de bus terug naar de camping genomen, waar we om 15.00 uur weer terugwaren. Het heeft eigenlijk de rest van de middag en avond geregend. Besloten dat we morgen weer verder gaan. De vraag is alleen waarheen? Dan maar weer even met het thuisfront gesmsd en gebeld om te kijken waar het weer een beetje beter zou zijn. Het antwoord was dat het in het gebied tussen Venetië en Milaan beter weer zou zijn, en dus besloten we om morgen naar een camping in de buurt van Ravenna te gaan.

 

24 juni 2009.

Toen we vanochtend wakker werden, regende het inderdaad nog steeds. We reden om 8.30 uur van de camping, nog steeds in de regen.

Naarmate we dichter bij Venetië kwamen werd het eerst droog en daarna ging de bewolking breken en de temperatuur ging gelukkig ook verder omhoog. Even later reden we in de zon langs Venetië. Rond 13.00 uur kwamen we aan op de camping Spina Village in Lido di Spina, even ten noorden van Ravenna aan de Adriatische kust.

    

    

 

Een mooie grote camping, met grote ruime plaatsen, met veel plaatsen onder de bomen. Tevens was er een groot zwembad, een pierebadje en een prima restaurant, bleek later. Er was nu al (voorseizoen!) veel animatie, dus was deze camping ook ideaal voor gezinnen met kinderen, die er nu trouwens ook al veel waren.

    

Op deze camping waren er, buiten de kampeerplaatsen, ook veel verschillende soorten en typen vakantiehuisjes en stacaravans.

De camping lag niet direct aan de zee. Er lag namelijk, wat je in Italië aan de kusten wel vaker hebt, een natuurgebied tussen de camping en de zee. Vanaf de camping liep een rechte weg van ongeveer 1 km lengte naar het strand en vanaf de camping reed er ieder half uur een treintje naar het strand en weer terug van ‘s morgens 09.00 uur tot ’s avonds 19.00 uur.

Na wat te hebben gegeten gingen we lopend naar het strand. We hebben heerlijk in de zon gezeten op het mooie zandstrand, het was er nog niet zo druk, en om ca 17.00 uur gingen we terug naar de camping met het treintje. Het was nog steeds heet en dan ca 1 km lopen als je de hele middag aan het strand had gelegen, valt zelfs voor ons niet mee.

’s Avonds een heerlijke pizza gegeten in het voortreffelijke camping-restaurant.

Gereden kilometers: 305 km.

 

25 juni 2009.

Vanmorgen bij het wakker worden was het bewolkt, maar gelukkig brak deze bewolking snel en kwam de zon er weer door en hebben we de rest van de ochtend in de zon bij de camper doorgebracht. We zouden vanmiddag weer naar het strand, maar na de lunch vielen er weer enkele druppels, regen kon je dat niet echt noemen, maar toch. Gelukkig brak de lucht weer en scheen de zon de rest van de middag toch nog.

’s Avonds hadden we de barbecue weer gebruikt en daarna nog een poosje buiten voor de caravan gezeten. Wel weer veel muggen!

’s Nachts kregen we toch weer een regen- en onweersbui, de zoveelste.

 

 26 juni 2009.

Het klinkt eentonig, maar weer bij het wakker worden was het bewolkt en later kwam de zon er gelukkig weer door.

    

’s Middags weer lekker met het treintje naar het strand geweest en heerlijk aan het strand in de zon gelegen.

 

 

Op de camping was best een groot animatieteam, die de camping gasten, hoofdzakelijk natuurlijk de jeugd, moesten vermaken.

 

 

’s Avonds weer een paar mailtjes verstuurd en toch maar weer op internet gekeken hoe de vooruitzichten hier waren voor wat betreft het weer.

Besloten werd om zondag richting Gardameer te gaan.

 

27 juni 2009.

Vanochtend vroeg weer onweer en regen. De rest van de ochtend bewolkt, maar gelukkig droog. Na de lunch klaarde het op en begon de zon weer te schijnen. Nadat we een poosje voor de camping hadden zitten lezen en puzzelen, besloten we een wandeling te gaan maken rond de camping. Aangezien het een grote camping was deden we er een half uur over om de camping rond te lopen, daarna liepen we naar het strand, waar we een lekker ijsje hadden gegeten. Het was best wel druk op het strand en ook nog redelijk veel mensen in het koude zeewater.

’s Avonds maar weer een lekkere pizza gegeten in het voortreffelijke campingrestaurant.

 

28 juni 2009.

We moesten voor 9.30 uur van de camping af zijn, omdat er die dag een triatlon zou worden gehouden op de camping. Alles zou dan afgezet zijn en er mocht geen auto verkeer op de camping zijn van 9.30 tot 16.00 uur en ook het treintje naar het strand reed vandaag niet.

Dus vertrokken we, nadat we de vuilwatertank hadden geleegd, om ca 8.30 van de camping weg en na een rustige zonnige rit kwamen we om ca 13.00 uur aan op camping Serenella in Bardolino aan het Gardameer.

    

Een mooie camping direct aan het Gardameer met een heel mooi zwembad. De camping was eigenlijk al nagenoeg vol. Er waren nog maar enkele plaatsen vrij, en dat voor het voorseizoen!! Veel Nederlanders en Duitsers en een paar Engelsen.

Het was stralend mooi weer en ’s middags lekker aan het zwembad gelegen, waar alle ligstoelen natuurlijk allemaal bezet waren met badgasten of met handdoeken!! Later nog even naar het strand gelopen. Het was een strand met veel gras en af en toe een boom voor de nodige schaduw. Het was gezellig druk op het meer met boten en bootjes en zelfs nog een paar surfplanken.

’s Avonds in het campingrestaurant heerlijk gegeten, dit keer eens geen pizza, maar een lekker stukje vlees en uiteraard een lekker wijntje.

’s Nachts nog weer een paar fikse onweersbuien met hevige regen en bliksemflitsen.

Gereden kilometers: 259 km.

 

29 juni 2009.

Bij het opstaan stond de zon al aan de blauwe hemel. Het beloofde een prachtige en hete dag te worden. We hadden lekker aan het meer gezeten en gezwommen.

    

De hele dag was het zonnig en warm, (zie de thermometer / 41,8°C) zodat we toch nog maar even een parasol hadden gekocht, in verband met onze defecte luifel.

’s Avonds de barbecue maar weer te voorschijn gehaald.

Om 22.30 uur vroegen de overburen ons voor een gezellig babbeltje en lekker een drankje. Zo gezegd zo gedaan en we hebben gezellig zitten babbelen.

Ze waren beiden 73 jaar oud en ze kampeerden eigenlijk al bijna hun hele leven. De vorige avond waren ze in de Arena (amfitheater) in Verona geweest en hadden een openluchtconcert (opera) meegemaakt. Het was helemaal vol met ongeveer 20.000 toeschouwers en het was prachtig geweest volgens hun.

Een uurtje later barstte het onweer toch weer los in alle hevigheid, stortregen en bliksemflitsen en gerommel tussen de bergen. Toch maar even naar binnen in de caravan van de buurtjes, en tot 01.00 uur gezellig zitten kletsen en drinken.

Toen was het onweer over en de regen een heel stuk minder, zodat we redelijk droog konden oversteken naar ons eigen stekkie en naar bed konden.

 

30 juni 2009.

Toen we wakker werden stond de zon alweer aan de blauwe hemel te branden, alsof er de vorige avond niets was gebeurd.

We hebben die dag heerlijk aan het meer gezeten en lekker gezwommen.

’s Avonds zijn we via de wandelpromenade naar Bardolino gewandeld, ca 20 minuten, dus makkelijk te doen. Het was daar heel erg druk, het leek wel hoogseizoen. Bardolino is een heel gezellig plaatsje, met veel leuke winkeltjes en een haventje vol met bootjes en jachten.

    

    

    

Nadat we een poosje hadden rondgewandeld hadden we op een terrasje aan de haven een cappuccino gedronken, waarna Gerda toch nog een paar nieuwe schoenen moest kopen. Ook nog een paar souvenirs gekocht en toen weer terug gewandeld naar de camping, waar we uiteraard nog even een afzakkertje namen.

Vannacht was er gelukkig geen regen en onweer geweest.

 

1 juli 2009.

Vanmorgen om 08.00 uur vertrokken we van de camping met mooi weer. Onderweg nog 2 keer een fikse onweersbui gehad. Maar verder verliep de rit zeer voorspoedig.

    

Geluncht hebben we in een leuk landelijke gasthof tussen de bergen in de weilanden in Heiterwang in Tirol.

    

Om 17.30 uur kwamen we aan op camping Waldpark in Hohenstadt, tussen Ulm en Stuttgart. Het was een mooie rustige landelijke camping met veel vaste staanplaatsen.

    

Hier zagen we ook dat de slakken behoorlijk uit de kluiten gewassen waren.

s’Avonds, hoe kan het ook anders, om ca 8.00 uur kregen we weer een hevige regen- en onweersbui op ons dak.

 

Gereden kilometers: 521 km

 

2 juli 2009.

Toen we vanochtend opstonden was het weer helder en warm. Nadat we de broodjes hadden opgehaald, vertrokken we om ca. 8.15 uur richting huis.

Aangezien de camping op ca 2 km van de snelweg af lag, waren we zo op de autobaan, en ging de rit van ongeveer 600 km verder geheel over autobanen en konden we lekker opschieten.

Maar omdat er toch nog wel veel wegwerkzaamheden waren, reden we pas om 16.00 uur Veenendaal binnen.

Gereden kilometers 602 km.

 

Naschrift.

Al met al een fijne vakantie, waarin we redelijk wat hebben bekeken en uiteraard veel geluierd, daar is vakantie toch ook voor. Maar we hebben toch meer regen en onweer gehad dan andere jaren.

Het vooropgezette plan was om ook Wenen te bezoeken, maar dat moest, in verband met het weer, tot een volgende vakantie wachten.

 

Statistieken.

Totaal aantal gereden kilometers: 5283 km.

Aantal bezochte campings: 14 stuks.

 

Bedankt voor het lezen en groetjes,

Gerda en Rob.

 

Terug naar de beginpagina, klik hier