Vakantie 2011

Frankrijk en Spanje.

 

20 mei 2011.

We vertrokken om 09.00 uur, na de ochtendspits, met redelijk weer. De reis ging voorspoedig tot bij  Antwerpen, daar was het behoorlijk druk en daarna kwamen we in een lange file tussen Gent en Kortrijk terecht, maar ja dat hoort er tegenwoordig allemaal bij.

We gingen vlak voor Arras de snelweg af aangezien we er voor gekozen hadden om deze vakantie geen betaalwegen (tolwegen) te nemen en we reden dus rustig binnendoor naar de camping Le Walric in St.-Valéry-sur-Somme, vlakbij Abbeville aan de monding van de rivier de Somme.

We kwamen om ca. 17.00 uur aan op de camping. Het was een goede en nette camping met prima sanitair en een mooi zwembad. Het was er niet druk.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, te weten de stroom aangesloten en tafel en stoeltjes buiten gezet, hadden we nog lekker een poosje in de zon gezeten met een biertje en een wijntje.

’s Avonds wilden we bij de cafetaria van de camping iets te eten halen, maar die was al om 18.00 uur gesloten, wel erg vroeg dus, en het restaurant ging pas op 1 juni open. Dus toen maar even naar het dorpje gelopen, een heel rustig en stil dorpje. In restaurant Le Jehanne d’ Arc hadden we toen lekker gegeten, Gerda een steak en ik mosselen, met natuurlijk een lekker rood wijntje erbij. Overdag was het redelijk weer, maar ‘s avonds werd het toch een beetje kil en vochtig. We hadden eigenlijk een jasje mee moeten nemen.

Gereden kilometers: 440 km

 

21 mei 2011.

We vertrokken om ca. 09.00 uur richting de noordkust van Normandië. We wilden de invasiestranden van de geallieerden, die daar op 6 juni 1944 geland waren, eens bekijken. In 2007 waren we hier ook al eens geweest, maar waren toen weggeregend. We hadden toen het dorpje St.Mère-Eglise bezocht (daar waar een Amerikaanse parachutist met zijn parachute aan de kerktoren was blijven hangen) en het “Airborne-museum” bekeken.

   

    

   

Daarna waren we doorgegaan naar het zuiden. Nu was het onderweg redelijk weer en na een rustige rit, door leuke dorpjes, kwamen we om ca. 14.00 uur in de buurt en volgden we de “Overlord-Assault” route vanaf Ranville-Benouville. Daar bezochten we de “Memorial Pegasus”, een museum waar honderden authentieke voorwerpen, evenals de beroemde “Pegasus Bridge” (de eerste brug die in Frankrijk werd gebouwd die ligt tussen Benouville en Ranville) werden tentoongesteld.

    

    

    

Daarna via de route naar Ouistreham gereden en daar het (bunker) Museum du Mur de L’Atlantique bezocht. Deze voormalige artillerie uitkijkpost is de enige in zijn soort en is gerestaureerd naar de staat waarin het op 6 juni 1944 was.

   

   

Daarna zijn we naar Bernières-sur-Mer gereden en bij de plaatselijke supermarkt een paar boodschappen gedaan. Daarna doorgereden naar de camping Le Havre de Bernières, waar we om ca. 16.00 uur aankwamen. Een mooie camping met goed sanitair en slechts 200 m van de zee. Een leuk plekje opgezocht en daarna nog een lekker poosje in de zon gezeten met uiteraard een biertje en een wijntje. ’s Avonds hadden we zelf eten gekookt en nadat we nog een poosje hadden gelezen om een uur of 23.00 uur naar bed gegaan.

Gereden kilometers: 276 km.

 

22 mei 2011.

Toen we wakker werden regende het een beetje, maar gelukkig werd het even later weer droog. We vertrokken om ca. 10.00 uur met droog weer en vervolgden onze route  naar Courseulles-sur-Mer, waar we uitgebreid het “Centre Juno Beach” bezochten. Dit centrum is helemaal opgezet door de Canadezen en exact op de plaats waar de Canadeze troepen op 6 juni 1944 om 00.15 uur aan land kwamen. Dit centrum wordt bemand door Canadeze studenten, die de rondleidingen e.d. verzorgen. We hadden achtereenvolgens het museum bezocht, een kort filmpje bekeken, een rondleiding op het strand en in een voormalige duitse bunker gekregen.

   

   

   

Op het terrein van het centrum staan grote zuilen waarop alle namen ingegraveerd staan van de Canadeze soldaten die toen gesneuveld waren.

Daarna gingen we naar Arromanches waar we geluncht hebben en Cinema360 bezocht. Cinema360 is een bioscoopzaal met filmdoek van 360˚. Er werden authentieke beelden vertoond afgewisseld met foto’s en filmfragmenten van uiteraard de tweede wereldoorlog, zeer realistisch! Het leek net of je te midden stond van gevechtshandelingen met kanonvuur, en dat je meedeed aan de landing e.d. Het was echt heel interessant en zeer verrassend.

 

   

   

Daarna vertrokken we naar Longues-sur-Mer, waar aan de kust nog 4 batterijen geschutkanonnen opgesteld staan, waarmee de geallieerden bestookt werden toen ze op 6 juni 1944 aan land probeerden te komen en waarbij ontelbare soldaten sneuvelden.

   

Toen via Bayeux weer terug naar de camping, waar we om 16.00 uur aankwamen. Daarna nog een tijdje bij de camper in de zon gezeten, met onze drankjes en wat te knabbelen natuurlijk. Daarna bij de camper gegeten.

 

Het was een zeer interessante dag geweest, waarin we veel hadden gezien.

Gereden kilometers: 64 km

 

23 mei 2011.

De lucht was blauw en de zon stond al aan de hemel en de vogeltjes die floten al toen we wakker werden. We zouden vanmiddag doorgaan naar een volgende camping, dus bij de receptie alvast afgerekend. We vertrokken om ca. 10 uur, nadat we de vuilwatertank hadden geleegd, richting Colleville-sur-Mer.

Vandaag zouden we voor een deel een andere route gaan volgen dan de afgelopen dagen, namelijk de route “D-Day-Le-Choc”.

Collevile-sur-Mer ligt aan de Omaha Beach, en daar is een heel groot Amerikaans kerkhof met 9387 lichamen van gesneuvelde Amerikaanse soldaten. Voordat je op het terrein kunt komen moest iedereen door een metaaldetectorpoortje.

      

   

Ieder graf is voorzien van een wit kruis, heel indrukwekkend. Tevens is er een kapel en een gedenkteken op het terrein aanwezig. Het gehele terrein wordt zeer goed onderhouden.

Het hele kerkhof is Amerikaans grondgebied. Zeer indrukwekkend.

 

  

Daarna gingen we door naar “Pointe-du-Hoc”, een uitstekende rotspunt waar zware gevechten hebben plaatsgevonden tussen de aan land komende “Rangers” en de Duitsers.

 

Toen gingen we naar “La Cambe”, het Duitse kerkhof, waar zich 21.300 lichamen van omgekomen Duitse soldaten bevinden.

   

Dit kerkhof was in tegenstelling tot het Amerikaanse kerkhof, uitermate sober en troosteloos opgezet. Veel donkere sombere kruizen en onder ieder kruis bevonden zich diverse stoffelijke overschotten van Duitse soldaten.

 

Toen vonden we het eigenlijk genoeg over WO II, er is nog veel meer te zien, waaronder diverse musea, gedenktekens, gedenkplaatsen en andere wetenswaardigheden. Misschien een volgende keer!

We vertrokken richting Le Mont St. Michel, waar we om ca. 16.30 uur aankwamen op de camping St. Michel in Courtils, vlakbij de plaats Le Mont St. Michel. Een mooie camping met zwembad, goed sanitair en mooie ruime plaatsen en voorzien van alle benodigde voorzieningen voor campers.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, hadden we nog een paar uurtjes lekker in de zon gezeten met uiteraard een biertje en een wijntje. De camping was redelijk vol. ’s Avonds lekke bij de camper gegeten.

 

Gereden kilometers: 195 km.

 

24 mei 2011.

Nadat we tot half 10 hadden uitgeslapen bezochten we Le Mont St. Michel,

een kerk met toebehoren op een eiland, dat bij vloed helemaal omringd wordt door water, behalve de toegangsweg die op een dijk ligt, die blijft droog. We gingen er met de camper naar toe, aangezien daar een hele grote parkeerplaats, speciaal voor campers. Achteraf hadden we hier ook kunnen overnachten, omdat deze parkeerplaats ook als camperplaats dienst deed.

    

Ook daar was het druk met toeristen uit de hele wereld, je hoorde alle talen om je heen spreken. Nadat we daar een uurtje hadden rondgelopen, foto’s genomen, en koffie gedronken, met prachtig uitzicht over de hele omgeving, vertrokken we weer terug naar de camping om de rest van de dag lekker relaxend, lezend en luierend bij de camper in de zon door te brengen.  Eind van de middag nog even het internet op, gratis Wifi in het restaurant, om de e.v. mails te lezen en te beantwoorden.

Gereden kilometers: 21 km.

 

25 mei 2011.

We vertrokken om ca. 9.30 uur richting het zuidwesten om Bretagne over te steken naar beneden. We wilden even op het schiereiland Quiberon kijken en daarna een camping opzoeken in of in de buurt van Carnac.

De reis verliep voorspoedig, totdat we op de N24 ineens in een file terecht kwamen. Het bleek dat honderden taxi’s en ambulance voortuigen de helft van de weg blokkeerden in verband met de een of andere demonstratie. Vertraging ca. 30 minuten.

Uiteindelijk kwamen we toch nog op het schiereiland Quiberon terecht, allemaal leuke kleine dorpjes, echter de camper mochten we nergens officieel parkeren, behalve op 2 officiële camperplaatsen, alleen die waren bezet.

  

Toch nog een plekje gevonden op de toegangsweg naar Quiberon, even rondgekeken en foto’s genomen en met uitzicht op zee onze lunch verorberd.

 

 

Daarna op zoek naar een camping. Het werd uiteindelijk camping Les Druides in Carnac-Cedex. Een mooie camping met mooie ruime plaatsen, goed afgebakend, en prima sanitair en op fietsafstand van het dorp  Carnac-Plage en het mooie zandstrand. Tevens ook op fietsafstand van de stenen Megalieten (Menhirs), zoals die in de stripboeken van Asterix en Obelix voorkomen.

Vanaf 15.00 uur nog heerlijk in de zon gezeten. Het was erg warm en minder wind dan op de vorige campings.

Gereden kilometers: 263 km.

 

 

26 mei 2011.

We hadden lekker uitgeslapen en om ca. 10.00 uur stapten we op de fiets op weg naar de Megalieten.  In het dorp Carnac-Plage hebben we koffie gedronken op een terrasje met uitzicht op zee en op het kleine haventje.

Je hebt verschillende soorten Megalieten,  onder andere:

Menhirs; losse rechtopstaande stenen.

Cromlech; een cirkel van Menhirs.

Dolmen; 3 of 4 stenen met een platte steen er bovenop.

Alignement; een heel veld vol met Menhirs, opgesteld in rijen van heel veel.

   

   

    

   

Daarna weer teruggefietst naar de camping, nadat we in het dorp Carnac-Plage bij de supermarkt nog wat inkopen hadden gedaan. De zon scheen, dus toch nog maar even lekker de rest van de middag buiten gezeten. Eind van de middag naar de receptie gelopen om even op internet te kijken en de mails beantwoord.

’s Avonds bij de camper gegeten en daarna in de camper koffie gedronken en gelezen, aangezien het toch wel frisjes werd met een stevig windje, en op tijd naar bed.

 

27 mei 2011.

Vanochtend een stralend blauwe hemel, veel zon en weinig wind. We vertrokken om ca. 9.00 uur vanaf de camping richting het zuiden. De reis verliep zeer voorspoedig. Ten zuiden van Saintes stonden we even te rusten op een parkeerplaats toen we ineens het geluid hoorden van een straaljager. En ja hoor,  in de verte zagen we in de lucht een vliegtuig diverse capriolen uithalen.

   

Best leuk om te zien, snel de camera gepakt, maar de afstand was te groot voor de fotocamera.

Nadat het vliegtuigje verdwenen was vervolgden we onze reis richting Bordeaux. Nabij Bordeaux hadden we een camperplaats bij een wijnboer uitgezocht. We waren lid geworden van een Franse organisatie, te weten “France Passion”. Van deze organisatie zijn ca. 1600 boeren lid over geheel Frankrijk, die het leuk vinden om een gratis overnachtingplaats aan te bieden aan camperaars voor maximaal 24 uur. Ze vinden het leuk om een rondleiding over hun bedrijf te geven met uitleg. Veel campervoorzieningen worden niet geboden. Wij kozen voor wijnboer Raymond Bossis in St.-Bonnet-sur-Gironde. Toen we daar aankwamen werden we meteen hartelijk verwelkomd, eerst door een zoon en later door de baas zelf, Raymond Bossis.

   

   

We stonden naast een paar kersenbomen en we mochten zoveel kersen plukken als we wilden, heel gastvrije mensen. De baas, Raymond Bossis, was zelf 81 jaar. Toen hij het lang geleden had overgenomen van zijn vader was het een veeteeltbedrijf met koeien, maar in de loop der jaren bleek dat niet meer lonend te zijn en is hij in 1965 begonnen met druiven te verbouwen en een destilleerinstallatie te maken om zelf wijn en cognac te produceren. De eerste 10 jaar werd de ketel gestookt met hout en kolen, daarna ging hij over op gas.

   

Inmiddels had hij ook al een tweede installatie gebouwd en tegenwoordig zijn de installaties computer gestuurd. Het stookproces nam totaal 24 uur achtereen in beslag en voordat ze computer gestuurd werden hield hij het stookproces in de gaten van begin tot het einde. Hij heeft ons het hele stookproces uitgelegd. Zolang stoken op die temperatuur, en dan zolang op die temperatuur, en wat dan het alcohol percentage was na zoveel tijd, enz.  Aangezien hij alleen Frans sprak, kregen we niet alles helemaal mee, maar de grote lijnen die waren wel duidelijk. Tegenwoordig wordt het stookproces door zijn zoon die in een andere plaats woont, via de computer, in de gaten gehouden.

En passant vertelde hij ook nog dat een neef van hem, Jacques Bossis, ooit enige jaren meegedaan had met de Tour de France.

Hij gaf nog een rondleiding over zijn land, waar hij aardappelen, groenten en fruit verbouwde voor eigen gebruik. Hij gaf ons een portie radijs en eikenblad sla, voor het avondeten, zei hij. Dus zo gezegd zo gedaan.

Na het eten nodigde hij ons uit in de stookruimte annex proeflokaal. Er worden daar Pineau (aperitief-likeurtje), Vieux Pineau, Vin de Pays Blanc et Rouge, en 4 soorten Cognac, van een soort van Vieux tot XO, geproduceerd.

   

Uiteraard mochten we het nodige proeven, de pineaux (rood en wit), de witte en rode landwijn en 2 soorten cognac mocht ik proeven. Het smaakte prima hoor. Uiteindelijk kochten we wat wijn (6 flessen wit en 6 flessen rood) en een goede cognac van 20 jaar oud. Inmiddels was zijn zoon ook binnengekomen, die sprak gelukkig een beetje Engels.

Nadat we het gekochte naar de camper hadden gebracht, moesten we terugkomen, want hij moest ons nog iets laten zien. Hij bracht ons naar een grote oude schuur, wat vroeger o.a. de hooischuur was geweest. Daar stonden de vaten waarin het product lag te rijpen. De vaten waren wel 4 a 5 m hoog en 1,5 a 2 m in doorsnede en erop genoteerd was wanneer en waarmee deze vaten gevuld waren. We zagen zelfs nog jaartallen van  1978, dus 33 jaar oud!! Dit moest wel de Cognac XO zijn.

De Pineau en de wijn is voornamelijk bestemd voor eigen land, terwijl de cognac voor 75% voor de export bestemd is. Zelfs aan bekende merken, zoals b.v. Hennessy en Martell wordt zijn cognac verkocht.

Na nog even voor de camper te hebben gezeten met uiteraard een wijntje van Raymond Bossis gingen we op tijd slapen. Dit vonden we allebij een hele interessante ervaring, en hadden we zeer zeker niet willen missen. Ergens op de terugweg gaan we weer bij een wijnboer langs, zeker weten!!!!

Gereden kilometers: 409 km.

 

28 mei 2011.

We vertrokken om ca. 9.00 uur vanaf de wijnboerderij, de zon scheen aan de blauwe lucht. De eerste 20 km via binnendoor weggetjes en door leuke dorpjes. In een van die dorpjes bij een Boulangerie een baguette gekocht, lekker voor de lunch met ham en kaas. Na een voorspoedige reis kwamen we om 14.30 uur aan bij camping Ametza in Hendaye, net voor de Spaanse kust.

Een mooie camping, nog niet druk, mooie plaatsen, prima sanitair en een leuk zwembad. ’s Middags nog lekker een poos in de zon gezeten, echter de wind was een beetje frisjes, maar goed uit de wind was het heerlijk. ’s Avonds op de TomTom website de kaarten van Spanje en Portugal nog even snel gedownload, nou ja snel, het was een wel heel trage verbinding op de camping. Na nog een borreltje te hebben genuttigd gingen we om ca. 23.00 uur slapen.

Gereden kilometers: 297 km.

 

29 mei 2011.

We vertrokken onder een zonnige en stralende blauwe hemel richting Spanje. Na een voorspoedige reis kwamen we aan op camping Ribadesella in Ribadesella om ca. 16.00 uur. Een terrassencamping met prima sanitair. Ribadesella ligt aan de Noordkust van Spanje tussen Santander en Gijon. Op het laatste gedeelte van de reis werd het iets bewolkt en toen we de camping opreden vielen er enkele druppels, maar de temperatuur was prima. Even later hield de regen ook weer op. ’s Avonds nog een buitje gehad, goed voor het stof!!!

Gereden kilometers: 357 km.

 

30 mei 2011.

We werden laat wakker, lekker een beetje uitgeslapen, was het een bewolkte lucht. We vertrokken om 10.30 uur richting Santiago de Compostelo. Onderweg veel regenbuien  gehad, maar toen we om 16.00 uur de camping As Cancelas in Santiago de Compostela opreden, was het droog en scheen de zon. De camping lag in een buitenwijk van Santiago de Compostela. De Camping was oud en redelijk druk en de vogeltjes (musjes en roodborstjes) waren brutaal, hahahaha, ze dronken bijna uit ons glas.

    

Onze buurman was een man van 65, die op de fiets was gekomen vanaf Breda naar hier. Hij was vertrokken op 2 mei en was op 28 mei hier gearriveerd. Hij ging morgen weer terug naar huis, maar dan wel met het vliegtuig, op verzoek van zijn vrouw. Anders was hij nog een keer 4 weken onderweg. Hij vertelde dat hij net terugkwam van een bezoek aan de stad, en dat hij ook de mis in de Kathedraal had bijgewoond. Iedere dag is er een mis om 12.00 uur en hij had geluk gehad, dat er vandaag met een wierookvat werd gezwaaid, dat deden ze niet iedere dag. Hij liet ons het filmpje zien wat hij opgenomen had, zeer spectaculair!!

We hebben  ’s avonds bij de camper gegeten en zijn op tijd naar bed gegaan, uiteraard na het nuttigen van onze avondborrels!

Gereden kilometers: 380 km.

 

31 mei 2011.

Toen we wakker werden, bleek dat het ’s nachts had geregend. Het was nog wat bewolkt toen we om 10.00 uur naar de bus liepen die op 5 minuten lopen van de camping stopte, om ons naar het centrum van de stad te brengen. Na wat rondgewandeld te hebben en koffie gedronken gingen we om 11.30 uur naar de Kathedraal om de mis van 12.00 uur bij te wonen. Op het plein voor de kerk was het al redelijk druk, ook met demonstranten in tentjes. De meeste kerken hebben gebrek aan belangstelling, behalve deze kerk. Helemaal vol, elke dag weer, de mensen stonden zelfs in de gangen.

     

      

We verstonden er natuurlijk niets van maar het geheel was wel zeer indrukwekkend. Inderdaad jammer dat er die dag niet met het wierookvat werd gezwaaid, maar goed je kan niet alles hebben. Na de dienst hebben we nog een stukje gewandeld door de stad en op een terrasje iets gedronken en broodjes gegeten. Nadat we om 15.00 uur weer terug waren op de camping en even boodschappen hadden gedaan in de nabij gelegen supermarkt, gingen we even op internet kijken naar eventuele mails en de krant lezen.

Inmiddels was de zon ook weer gaan schijnen en we hebben nog een poosje bij de camper zitten lezen. Aan de andere kant van ons was inmiddels een Belg gekomen, die ook op de fiets was. Hij vertelde dat ie al enige maanden door Frankrijk en Spanje had gezworven en inmiddels meer dan 3000 km had afgelegd. Deze Belg vertelde ook dat hij van horen zeggen had, dat de echte fietsende bedevaartpelgrims naar Santiago de Compostela nog doorgingen naar Finisterre en daar aan het strand de kleren die ze aanhadden verbranden, om zo een ander, geheel nieuw mens te worden!!!!

 

 

1 juni 2011.

Vanmorgen om 9.00 uur vertrokken we vanaf de camping richting het zuiden, naar Portugal. Het weer was goed met het zonnetje erbij. Onderweg nog vele wandelende pelgrims gezien die onderweg waren naar Santiago de Compostela. Er zijn speciale wandelpaden in Spanje die allemaal leiden naar Santiago de C.

Hoe verder we naar het zuiden reden, des te warmer werd het. De vorige dagen was de wind nogal fris.

We hadden onze TomTom ingesteld op “geen tolwegen”, maar toch reden we ineens via de 1C1/A1 op de A29 en A25, met elektronische tol ?? Nergens enige mededeling waar en hoe je een en ander kon regelen. We besloten toch maar door te rijden onder de elektronische tolpoortjes. We zien wel en wachten wel af of er misschien straks wel thuis diverse bekeuringen in de bus liggen!!! De reis verliep zeer voorspoedig, ondanks dat het in de buurt van Porto ietsje drukker was.

Om 14.30 uur Portugese tijd (=15.30 Nederlandse/Spaanse tijd) kwamen we aan op camping Orbitur Mira in Praia de Mira. Een ruime rustige camping met redelijk wat bomen voor de schaduw, dichtbij zee, met oud sanitair en een goed restaurant. Hier zouden we een dag of 2, 3 blijven, lekker luieren in de zon.

   

Op de camping was een groep kampeerders aanwezig, die via “ANWB kampeerreizen” op pad waren, zodat de camping redelijk vol leek. Meteen maar eventjes aan de reisleider van de ANWB gevraagd hoe dat nu precies zat met die “electronische tolpoortjes”? Hij vertelde dat dit voorlopig nog niet voor buitenlanders van toepassing was, dus we hoefden niet bang te zijn voor eventuele bekeuringen.

Even iets gedronken en de camping verkend, daarna de weg overgestoken en door de duinen heen naar de zee gelopen, met een mooi breed zandstrand.

’s Avonds in het campingrestaurant gegeten, simpel, lekker en goedkoop, met een heerlijke fles rode wijn en daarna op tijd onder de wol gegaan.

Gereden kilometers: 364 km.

 

2 juni 2011.

Lekker uitgeslapen en na het ontbijt even snel de was gedaan. De lucht was stralend blauw, geen wolkje te zien en de zon stond lekker aan die blauwe hemel te branden.

Daarna gingen we naar het strand, een mooi breed zandstrand, lekkere golven, echter het zeewater was nog best wel koud!! Aangezien er nog weinig toeristen waren hadden we het strand bijna voor ons alleen. Tussen de middag bij de camper een broodje gegeten, daarna weer naar het strand waar nu enkele vissers in de verte bezig waren. Ze waren bezig om een vissersboot met een tractor in het water te duwen. Achteraf begrepen we dat die boot het net ging uitzetten.

   

    

De vissersboot was inmiddels teruggekeerd en een uur of 2 later werd het sleepnet via 2 tractoren aan  2 zijden langzaam het strand opgetrokken. De gevangen vis werd meteen gesorteerd en deels op het strand al verkocht, de rest ging met de vissers mee de wal op en werd waarschijnlijk verkocht aan restaurants.

’s Avonds bij de camper gegeten en daarna nog een koffie en later nog een borrel natuurlijk, even het internet op ev. mails lezen en daarna naar bed.

 

3 juni 2011.

Toen we wakker werden scheen de zon al heerlijk aan een compleet blauwe hemel, geen wolkje te zien. Na het ontbijt en de koffie weer lekker naar het strand gelopen. Heerlijk liggen zonnen, even de voetjes in het water, zwemmen was er niet bij, het water was nog steeds veel te koud .

’s Middags weer naar het strand en de vissers nu wat dichterbij bezig gezien met het binnenhalen van het vissersnet, foto’s genomen van het schouwspel en ook nog een stukje gefilmd. De buit was veel kleine visjes (sardines?) en gelukkig ook grotere vissen.

   

   

   

   

Af en toe gooide een visser een vis terug de zee in, verkeerde soort?? Ook zagen we een paar inktvissen en een grote kwal ertussen zitten.

 

s’ Avonds maar weer bij het campingrestaurant gegeten met een lekkere fles wijn. Daarna weer het vaste ritueel voor de avond, te weten koffie, lezen, borrel en naar bed!!

Morgen weer verder naar Salamanca in Spanje.

 

4 juni 2011.

Nadat we het toilet en de vuilwatertank hadden geleegd vertrokken we met een warme zon aan een heldere blauwe hemel. We staken via de A25 dwars over van west naar oost, door een zeer bosrijke omgeving. Onderweg veel ooievaars gezien (geboortegolf??) zelfs ooievaarsnesten op de overspanning van de signaleringsborden boven de snelweg. Jammer genoeg hadden we de fotocamera te laat bij de hand en stoppen en achteruit rijden op de snelweg mag zelfs in Portugal ook niet.

Om een of andere reden stuurde de TomTom ons in de buurt van Guarda van de snelweg af en kwamen we terecht in de binnenlanden van Portugal en reden we door smalle straatjes in kleine dorpjes. Wel heel leuk. Uiteindelijk kwamen we weer op een redelijke weg en in de buurt van Almeida reden we door een heel apart landschap. Heel erg ruw met grote keien en rotsblokken van willekeurige afmetingen, zeer apart.

   

Uiteindelijk kwamen we weer op de A25 terecht en reden we even later Spanje binnen. Onze horloges weer een uur vooruit gezet. Inmiddels was het steeds meer bewolkt geworden. We hadden al 3 dagen geen wolkje gezien, dus was wel even schrikken. Maar gelukkig bleef de temperatuur goed.

Via de A62 kwamen we uiteindelijk bij de camping Regio bij Salamanca. De camping lag iets ten zuiden van Salamanca, in Santa Marta de Tormes. De camping hoorde bij een groot Hotel-restaurant, waar de campinggasten tegen speciaal tarief de maaltijden mochten gebruiken en ook was daar gratis Wifi internet in de lounge beschikbaar. Toevallig was het gezelschap van de ANWB Kampeerreizen ook hier aanwezig, zij waren een dag eerder van de vorige camping vertrokken. Aangezien het nog redelijk vroeg was, we waren al om 14.00 uur gearriveerd, hebben we nog een poosje gezellig bij de camper gezeten.

s’Avonds bij de camper gegeten, en daarna op tijd naar bed, want de volgende dag zouden we weer verder gaan naar Madrid.

Gereden kilometers: 384 km.

 

5 juni 2011.

We deden het rustig aan vanmorgen, we hoefden niet zo ver, uitslapen dus. We vertrokken om ca. 10.30 uur onder een stralend blauwe hemel.

   

De reis ging wederom voortvarend. Onderweg zagen we weer veel ooievaars, nu op kerktorens.

 

Een zacht glooiend landschap, zoals in Italië ( in Toscane en de Marken), dan weer afgewisseld met ruig landschap voorzien van rotsblokken en keien zoals gisteren. Onderweg heel weinig verkeer, waarschijnlijk ook omdat het zondagochtend was. Alleen toen we in de buurt van Madrid kwamen werd het drukker en drukker. De reis verliep zo voorspoedig dat we al om 13.00 uur aankwamen bij camping Osuna in Madrid. Het was een oude stadscamping in een buitenwijk van Madrid, slecht sanitair, maar wel voorzien van alle benodigde faciliteiten, en zelfs gratis Wifi internet. Nadat we een plekje hadden uitgezocht en ons geïnstalleerd hadden gingen we naar het centrum. Het was tenslotte nog vroeg en het was heet!

De metrohalte “Canillejas” lag op 10 minuten lopen van de camping en van daaruit was je voor € 1,00 pp in het centrum van Madrid, bij “Gran Via”.

Van daaruit liep je in 10 minuten naar het beroemdste plein van Spanje “Playa Major”. Daar op het plein op een terrasje even iets gedronken.

    

   

   

 Veel drukte met toeristen en straatmuzikanten en straatartiesten.

Toen gingen we naar het VVV toeristenkantoor, ook op de Playa major, en we bestelden vast kaartjes voor morgen voor de “Hop on – Hop off” toeristen bus, die je langs alle belangrijke toeristische bezienswaardigheden voert, en waar je ieder moment kan uitstappen en in de volgende bus weer kan instappen. De bussen rijden om de 20 minuten.

Daarna liepen we door leuke knusse en gezellige straatjes met veel winkels naar het “Prado”, het wereldberoemde museum, de trots van Madrid, waar werken hangen van de grote meesters zoals onder andere Rembrandt, Rubens, Jeroen Bosch, Rafael en veel Spaanse en Italiaanse schilders, zoals Goya, Velazquez en El Greco.

Het was er behoorlijk druk, waarschijnlijk ook omdat het op zondagmiddag na 17.00 uur gratis toegang was!!

        

    

    

Daarna weer terug gelopen naar het plaza Gran Via, en daar op een terrasje nog iets gedronken en naar het langslopend publiek gekeken, heel gezellig. Het was om 19.00 uur nog heerlijk warm, 28˚C.

Om 19.30 uur weer terug met de metro naar halte Canillejas, en daar in een klein eettentje iets gegeten en om ca. 21.00 uur waren we weer bij de camper terug.  We waren net op tijd terug, want er begon toen net een onweersbui met bliksem. De regen duurde gelukkig niet zo lang. Nog even wat gedronken en gelezen en toen naar bed, want we hadden morgen een drukke dag voor de boeg.

Gereden kilometers: 221 km.

 

6 juni 2011.

Vannacht had het toch behoorlijk geregend, maar gelukkig was het nu droog, wel bewolkt en dreigend. Ca. 10 uur gingen we met de metro naar het centrum. Eerst nog even koffie gedronken op het Playa Major, daarna op zoek naar de opstapplaats voor de “hop on – hop off” bus. Het was inmiddels weer gaan regenen, dus ging er niemand op het bovendek van de dubbeldeks bus zitten. Nadat we langs diverse bezienswaardigheden waren gereden, over het algemeen mooie oude gebouwen met mooie voorgevels, stapten we uit bij het koninklijk paleis “Palacio Real”. Er stond al een hele rij toeristen om naar binnen te mogen. Binnen was het een en al pracht en praal, heel veel zalen met heel veel moois, waaronder schilderijen, muurschilderingen, en veel antiek.

   

   

Als Spanje al dit moois zou verkopen, dan waren ze meteen uit de financiële problemen, hahaha!!

Daarna hebben we wat gedronken op een terrasje op het “Plaza Velazquez”. De zon scheen gelukkig weer. Daarna weer op de bus gestapt en de tour afgemaakt. Daarna nog een beetje rondgewandeld door de straten in het centrum, heel veel winkels, en restaurantjes en barretjes.

In een eettentje wat lekkers gegeten (late lunch + vroege diner) en toen weer met de metro richting de camping. Even op internet gekeken en nog iets gedronken, toen was het al weer bedtijd.

 

Gedurende de nacht een paar keer wakker geworden van de regen en het onweer!

 

7 juni 2011.

Het was droog toen we opstonden. Nadat we de tafel en de stoelen drooggemaakt en opgeborgen hadden vertrokken we om ca. 9.30 uur richting Zaragoza, met een bewolkte hemel en ja hoor, even later weer regen. Eind van de ochtend werd het gelukkig weer droog. De omgeving waar we doorreden was zeer gevarieerd, van licht glooiend en bossig tot rotsachtig met heuvels en bergen. De aarde was roodachtig van kleur, heel apart allemaal. De A2 tussen Madrid en Zaragoza werd volgens mij helemaal vernieuwd. Gedeelten waren al gereed maar andere gedeelten nog niet, wat resulteerde in natuurlijk veel opgebroken weghelften  en daardoor opstoppingen. Dus duurde de rit langer dan gepland.

Toen we om 14.00 uur bij camping Ciudad de Zaragoza  aankwamen begon de zon gelukkig net een beetje door te breken. De camping ligt in een nieuwbouw buitenwijk van Zaragoza. Nadat we de camper hadden geïnstalleerd en ons omgekleed, gingen we op zoek naar de bus die ons naar het centrum van Zaragoza zou brengen.

   
Aangezien het Turismo office pas om 17.00 uur open ging, het was pas 16.00 uur, gingen we op een terrasje iets drinken en iets eten (koude tapas).

Nadat we de nodige informatie hadden gekregen inclusief een stadsplattegrond,

    

liepen we richting Plaza del Pilar, waar de prachtige basiliek “Nuetra Senora del Pilar” zich bevond. Deze basiliek heeft meerdere torens.

   

   

   

Binnen is het een en al pracht en praal. Er mocht niet gefotografeerd worden, maar ja toch stiekem een paar foto’s genomen!!!

Buiten op het plein is nog een schitterende waterpartij te zien met een waterval.

   

Daarna liepen we langs het museum van Goya, het oude theater van Ceasar Augustus (opgraving)

    

en de Plaza de Los Sitios, waar we op een terrasje nog iets hebben gedronken en een moeizaam gesprek gevoerd met een Spanjaard in het (steenkool) Engels van hem. Die man was ook aardig aangeschoten, zodat het geheel nagenoeg onbegrijpelijk was. Zijn maat moest regelmatig helpen met het Engels en uiteindelijk bleek dat hij een adresje had waar we heerlijke tapas konden eten. Ach ja, de goede wil was er in ieder geval bij hem om Engels te praten.

        

Daarna weer terug naar de Plaza Espagne, van waar de bus ons weer om 20.00 uur weer naar de camping terugbracht. Al met al viel Zaragoza ons helemaal niet tegen. Er was nog veel meer te zien, maar ja wij zijn nu eenmaal geen echte museum liefhebbers.

Maar de basiliek was echt schitterend, prachtige hoge gewelven, mooie beschilderde plafonds en wanden, noem maar op!!!

’s Avonds nog even een steak gegeten in het camping restaurant met een fles wijn, lekker en niet duur!!

Gratis Wifi op de hele camping, dus nog even de mails bekeken en de krant gelezen.

Gereden kilometers: 300 km.

 

8 juni 2011.

Vanmorgen werden we pas over negenen wakker, douchen, aankleden en ontbijten. Er waren geen broodjes in de winkel, dus onze voorraad crackers maar aangesproken. Onder een strak blauwe hemel vertrokken we om 10.30 uur richting Barcelona. Wel was er een behoorlijke wind. Onderweg weer interessante landschappen gezien. Heuvelachtig tot bergachtig afgewisseld met dor en vlak terrein.

   

Tussen de middag stopten we bij een soort van chauffeurscafé. Aan de buitenkant zou het zo in Mexico kunnen staan. Binnen was het eveneens zeer Mexicaans ingericht, er zou zo een gringo binnen kunnen stappen!! Heel mooi en heerlijke koffie met cake, een soort wentelteefje erbij.

Daarna gingen we weer verder door dit, schijnbaar onbewoonde landschap, met hier en daar een soort vervallen “hacienda” en af en toe een klein op instorten staand gebouwtje.

   

     

Heel rustig op de weg, wel redelijk wat vrachtverkeer, die ook net als wij de tolwegen zoveel mogelijk vermijden. Even later kwamen in de verte donkere wolken opzetten.

 

Vlak voor Barcelona werd het drukker en werden de wegen ook breder. Toen we om 15.00 uur de camping Tres Estrellas in Gavá aankwamen, waren de wolken verdwenen, het had vanochtend hier flink geregend, het gras was nat en de modderig. De camping ligt iets ten zuiden van Barcelona bij het plaatsje Gavá en direct aan het strand. Even de camping overgelopen en het strand bekeken, daarna nog een poosje voor de camper gezeten met een wijntje en een hapje.

’s Avonds in de wokpan iets lekker klaar gemaakt met aardappels, courgettes, aubergines, uien en vlees en uiteraard met een lekker wijntje er bij. Hier op deze camping blijven we een paar dagen.

Gereden kilometers: 321 km.

 

9 juni 2011.

Vandaag zouden we lekker rustig aan doen. Toen we opstonden was het bewolkt, dus kalm aan ontbeten. Om ca 11.00 uur begon het wolkendek open te breken en na de lunch hebben we lekker een paar uur aan het strand gelegen.

   

Het strand was redelijk verlaten, eigenlijk helemaal voor ons alleen.

Dat Barcelona een groot en druk vliegveld had, dat weten we nu. Op bepaalde tijden steeg er iedere minuut een vliegtuig op, en die vloog bijna recht over ons heen.

Morgen gaan we Barcelona bezoeken.

 

10 juni 2011.

Vanochtend door de wekker op tijd gewekt. Erg bewolkt en dreigend. Om 8.50 uur liepen we naar de bushalte  vlakbij de camping. De bus zou vertrekken om 9.00 uur. Voordat de bus kwam begon het al te regenen. Om even voor 10.00 uur waren we in Barcelona op het Plaza Catalunya en gingen op zoek naar de Hop on – Hop off bus. Bij de toeristen kiosk kochten we kaartjes voor de bus. We stapten op de “oranje” lijn. Het regende nog steeds, dus iedereen zat beneden in de bus, jammer genoeg want boven in het open gedeelte is het uitzicht heel mooi!

   

De route bracht ons langs mooie kathedralen, het World Trade Center, de haven, en langs de berg MontJuic, met zijn prachtige uitzicht, alleen jammer dat het regende, anders waren we wel even uitgestapt. Verder ging het langs het Olympisch stadion en via de Plaza Espagna naar

   

het stadion “Camp Nou” van FC Barcelona, een van de beste voetbalclubs van de wereld, misschien op dit moment wel de beste!!

De rondrit vervolgend en toen uitgestapt bij La Pedrera. Maar eerst even koffie met een broodje genomen bij Starbuck. Daarna hebben we La Pedrera bezocht.

     

La Pedrera, ook wel bekend als Casa Milà, is één van de spectaculairste bouwwerken van Gaudí. Het gebouw bestaat geheel uit ronde vormen, paraboolbogen, paddenstoelvormige kapitelen en hangende gewelven.

    

De deftige kamers waren gericht op de straat en de huishoudelijke ruimtes dienstbodekamers op de binnenplaatsen. Op de vierde verdieping is een compleet ingerichte woning, waar je doorheen kan wandelen. De zolder is ingericht als een permanente tentoonstelling over het leven en werk van Gaudí.

     

Tevens staat daar een maquette van La Pedrera. Bij de rondleiding op het dak kon je aan de bizar gevormde luchtkokers zien dat Gaudí als het ware een geestelijke vader van Salvador Dalí is geweest. Het was alleen jammer dat het stortregende toen we op het dak liepen!!

Daarna waren we overgestapt op de “groene” lijn en we vervolgden onze rondrit door de stad o.a. langs het nu verlaten strand en het gebouw “Glòries Torre Agbar”. Het 142 meter hoge gebouw is het hoofdkwartier van de Barcelona Water Company en de buitengevel verandert continu van kleur door het zonlicht. Nog steeds een druilerige regen, dus niemand op het open bovendek van de bus. Daarna langs het “Place De Toros Monumental”, waar tot voor kort nog stierengevechten werden gehouden, naar de “Sagrada Família” of te wel de onvoltooide van Gaudí, zoals de Spanjaarden de kerk ook wel noemen.

De kerk die door de dood van Gaudí, in 1926, nooit verder door hem is afgebouwd. Gelukkig wordt zijn taak nu door andere architecten overgenomen, en is men nu bezig om de kerk af te bouwen.

 

 

Toen we uit de bus stapten bij de “onvoltooide”, begon het ineens echt hard te regenen, dus eerst maar even schuilen in een portiekje.

   Daarna even koffie drinken bij weer een Starbuck. Het werd gelukkig toen een beetje droog en we gingen op weg naar de kerk om hem ook van binnen te bezichtigen.

 

Prachtige gebrandschilderde ramen en typische Gaudí rondingen en gewelven, hele mooie voorstellingen van Christus. Als de kerk gereed zou zijn geweest, zou het 18 torens bevatten.

       

  

Na de nodige foto’s en filmpjes te hebben gemaakt, stapten we weer op de bus, nu gingen we richting “Parc Güell”, alweer een beroemd kunstwerk van Gaudí. Voordat we er waren moesten we nog een behoorlijke steile klim maken naar boven om bij het park te komen.

    

    

    

   

   

Allerlei mozaïeken verdeeld over het terrein, een mozaïeken bank, het dak van de portierswoning bij de ingang van het park, helemaal bedekt met keramische afvalscherven. Het geheel was erg indrukwekkend.

Daarna weer terug naar beneden gelopen naar de bus die bracht ons weer naar het eindpunt van de route, tevens beginpunt.

We hadden zin om ergens Tapas te gaan eten en in het ANWB boekje over Barcelona hadden we gelezen over de beste Tapasbar van Barcelona. Dus op zoek naar de Tapasbar “Euskal Etxea” aan de Passeig del Born, vlakbij de kerk Santa Maria del Mar. We vonden het redelijk snel met de plattegrond van Barcelona erbij.

En inderdaad was het er redelijk druk en alle toonbanken waren voorzien van allerlei schalen en borden vol met lekkere tapashapjes. Voor elk wat wils, er was vis, vlees, noem maar op. Je kon pakken wat en hoeveel je wilde. Aan het eind van de maaltijd leverde je je bord weer in, en afhankelijk van het aantal prikkertjes wat op je bord lag, werd er afgerekend. Een lekker glas wijn erbij, en we hebben heerlijk gegeten, meer gesnoept eigenlijk.

Daarna liepen we langs een van de grootste warenhuizen van Spanje, “El Cortes Ingles”, en ja daar gingen we naar binnen om wat te shoppen en wat cadeautjes voor bekenden te kopen. Echt een hele grote winkel, meerdere zelfs in Barcelona.

We hadden een tegoedbon voor een glas wijn en een tapasje, dus als geaarde Hollander ga je dat lekker inwisselen. Daarna weer terug naar de camping, waar we om ca. 21.45 uur aankwamen. Daarna nog even lezen en een drankje, en toen naar bed. Het was een zeer vermoeiende maar indrukwekkende dag geweest!!!

 

11 juni 2011.

We hadden geen wekker gezet. Toen we wakker werden was het bewolkt maar gelukkig droog. Gedurende de ochtend brak de wolkendek open en begon de zon te schijnen. Dus wij naar het strand.

    

 Het was er drukker dan de vorige dagen en redelijk wat kyte-surfers en vliegers in de lucht.

We bleven tot laat in de middag aan het strand. ’s Avonds weer bij de camper gegeten, en daarna ons avond ritueel!!

 

12 juni 2011.

Geen wekker gezet, want we hoefden vandaag niet zo ver te rijden. Het was zonnig, weinig wolken en al best warm toen we om 9.00 uur wakker werden. Na het ontbijt de boel schoongemaakt en ingeladen. Om ca. 10.30 uur vertrokken we richting Blanes. Via de rondweg om Barcelona, langs het strand waar nu al wel veel mensen waren, langs de kust. We reden door diverse plaatsen, te weten: Badalona, Montgat, El Masnon, Premia de Mar, Villasar de Mar, Mataro, Calella, Pineda de Mar, Malgrat de Mar en dan tenslotte Blanes. We kwamen om 12.30 uur op de camping Solmar in Blanes aan. Een camping dichtbij het centrum van Blanes en op 100 m van het strand.

   

De camping is voorzien van een mooi zwembad en prima sanitair en ruime plaatsen. Nadat we de camper geïnstalleerd hadden, stuurden we een smsje naar John, een collega van Gerda en een oud-collega van mij, dat we aangekomen zijn. Afgesproken werd om 16.30 uur bij de ingang van onze camping. We hadden dus nog even tijd om naar het strand te gaan.  Dus na de lunch gingen we een poosje naar het strand, waar het best wel redelijk druk was. Maar ja het was zondag en het was Pinksteren, dus veel mensen waren vrij. Het was wel zonnig maar met een dunne wolkenlaag. Nadat we om 16.30 uur bij de ingang van onze camping John  en Joke hadden getroffen, gingen we een stukje wandelen. Zij kwamen hier al een jaar of vier en dus konden ze ons hier een beetje wegwijs maken. Waar en wanneer er markt was en waar je lekker kon eten. Op een terrasje hebben we toen gezellig wat gedronken en gekletst,  daarna weer terug naar hun appartement met uitzicht op zee,  waar ook de rest van de familie was.

’s Avonds hebben we in een visrestaurant paella gegeten.  Het was best lekker, alleen die langoustines, daar konden we niet echt mee overweg!

Daarna koffie bij de camper en nog wat gelezen en toen naar bed, uiteraard na het nuttigen van een “slaapmutsje”!

Gereden kilometers: 94 km.

 

13 juni 2011.

Lekker uitgeslapen, daarna een paar uurtjes naar het strand geweest, lunchen, en uitrusten bij de camper, daarna weer een paar uurtjes naar het strand.

   

Het was nog wel een beetje licht bewolkt maar wel warm. Volgens de voorspellingen zou het beter worden. Met kans op onweer. Dat was er gelukkig niet van gekomen.

’s Avonds maar weer in een restaurantje gegeten, heel lekker met een flesje wijn uiteraard.

 

14 juni 2011.

Weer lekker uitgeslapen, de was gedaan, eigenlijk hadden we de was laten doen. Er was en wasserette op de camping, lekker gemakkelijk. Je brengt je was er heen en om 18.00 uur kon je de was weer ophalen, gewassen, gedroogd en netjes opgevouwen. Lekker weer naar het strand, het was inderdaad warmer dan de dagen ervoor, 30 a 32 gr. en minder wolken. Wel veel Russische vakantiegangers en andere Oostblokkers. ’s Avonds lekker barbecueën bij de camper.

 

15 juni 2011.

Het werd eentonig, maar weer een stranddag, heerlijk zonnig en warm. Einde van de middag kwamen John en Joke bij onze camper op de borrel, met hapjes en drankjes. Heel gezellig met elkaar zitten kletsen.

Er zijn veel Hollandse eettentjes in Blanes. ’s Avonds heel simpel uit eten geweest,  hamburger en kipnuggets en bier.

 

16 juni 2011.

Vanochtend hebben we weer lekker uitgeslapen, en na het ontbijt de lakens naar de wasserette gebracht. Daarna weer heerlijk naar het strand. Het was weer heerlijk weer met een blauwe lucht en het zonnetje erbij en weinig wind. Na de lunch zijn we bij de camper gebleven, wel lekker in de zon. Konden de stranddoeken en de strandmatjes lekker drogen, aangezien we morgen weer verder gingen naar het Noorden, terug naar Frankrijk.

’s Avonds zijn we lekker wezen eten met John en Joke, bij de “Spaanse” Chinees. Veel heerlijke kleine gerechten voor weinig geld. Daarna hadden we nog een stukje gewandeld en op een terrasje op een gezellig pleintje nog een koffie gedronken en een “afscheidsdrankje” genomen.

 

17 juni 2011.

We hadden de wekker gezet, maar was eigenlijk niet nodig geweest,  want we waren op tijd wakker geworden. Na het douchen, ontbijten en inpakken en afrekenen natuurlijk, vertrokken om ca 10.30 uur vanuit een zonnig Blanes richting het Noorden, terug naar Frankrijk dus.

Na een rustige rit, meestal bewolkt, maar wel een goeie temperatuur, kwamen we om 15.30 uur aan op de camping Les Tamaris in Frontignan Plage, eigenlijk net buiten het plaatsje zelf. Frontignan Plage ligt tussen de plaatsen Sete en Montpellier. De camping ligt op een stuk land tussen de zee en de lagunes met een prachtige natuur- en vogelreservaat.

   

   

Toen we de camping opreden zagen we een bordje “vol – full” op de deur van de receptie hangen. Toch maar even binnen vragen. Voor kort kampeerders, wij dus, hadden ze nog wel een plaatsje, helemaal achteraan.

De meeste plaatsen, ook de onze dus, lagen onder de Tamarinde bomen, met veel donkerrode besjes, waar de vogels heel gek op zijn.

   

Vandaar de naam van de camping “Les Tamaris”, de Tamarinde in het Nederlands. De camping ligt direct aan het strand en had een mooi zwembad, prima sanitair en een heel goed restaurant, wat we later zouden merken.

Hier blijven we een paar dagen, lekker relaxen. Het bleek dat er veel Nederlanders waren, zelfs ook nog een stel uit Veenendaal. ’s Avonds nog een hele poos buiten zitten lezen voor de camper.

Gereden kilometers: 311 km.

 

18 juni 2011.

De dag begon bewolkt en geen zon, weinig wind maar wel een goeie temperatuur. Dus gingen we er na het ontbijt op de fiets er op uit, naar het plaatsje Frontignan Plage. Even rondgekeken bij het haventje en toen koffie gedronken op een terrasje. Toen de zon begon door te breken zijn we weer opgestapt en teruggefietst naar de camping. De wind kwam toen behoorlijk opzetten met een  windkracht van 5 á 6 en de zon verdween ook weer achter de wolken.

Dus hadden we in de camper geluncht.

Halverwege de middag begon de bewolking te breken en kwam de zon er weer door, maar de wind bleef krachtig.

   

Een collega kampeerder die langs kwam vertelde dat we toch niet zo’n fijn plekje hadden. De wind kwam namelijk meestal vanaf het land en zo stonden we pal in de wind. Maar ja, we zouden maar een paar dagen blijven, en trouwens veel andere keus was er niet. Toen toch maar de luifel binnengedraaid, aangezien we al 2x eerder problemen met de luifel hadden gehad, en dit niet voor een derde keer wilden meemaken.

Daarna zijn we even naar het strand gelopen. Je liep zo vanaf de camping het strand op. Je werd zowat gezandstraald. De zon was er wel, maar met die stevige wind was het niet fijn. Dus toen maar weer terug over de camping gelopen naar onze camper.

’s Avonds in het campingrestaurant een heerlijke pizza gegeten. Er was zelfs live-muziek, heel gezellig. Na het eten nog even gratis op het internet gekeken naar ev. mailtjes en naar het weer voor de komende dagen. Gelukkig waren de voorspellingen dat het warmer werd, met meer zon en minder wind.

 

19 juni 2011.

Toen we wakker werden en naar buiten keken zagen we blauwe onbewolkte hemel met een stralende zon en minder wind. Dus voorlopig klopte de voorspelling van weeronline.nl.

Dus na het ontbijt lekker naar het strand tot ca 12.30 uur en daarna lunchen en een uurtje rusten bij de camper en toen weer naar het strand van 14.30 uur tot 17.00 uur.

   

Het bleef een blauwe hemel, volle zon en bijna geen wind en niet druk op het strand, terwijl de camping helemaal vol was! Het zeewater was wel koud, maar toch eventjes er in geweest.

’s Avonds had ik mosselen met patat gegeten in het camping restaurant, zoveel je maar wilde en op kon voor slechts € 9,90. Ik ben maar gestopt na 2 pannen mosselen. Gerda nam een zalm met van alles en nog wat erbij en uiteraard een lekker wijntje. Heel lekker allemaal.

Daarna nog even op internet gekeken voor het weer van morgen. Warm en nog minder wind was de voorspelling!!!

 

20 juni 2011.

Toen we wakker werden was de voorspelling weer uitgekomen, blauwe lucht, warm en nog minder wind. Hij was zelfs gedraaid.

’s Morgens en ’s middags naar het strand, en ’s avonds bij de camper maar weer zelf gekookt, spaghetti met uiteraard een wijntje.

Morgen zouden we weer verder gaan.

 

21 juni 2011.

Nadat we het toilet en de vuilwatertank hadden geleegd, vertrokken we om ca. 10.30 uur onder een bewolkte hemel. Bij Montpellier kwamen we in de file terecht, wat een kwartiertje oponthoud opleverde, maar verder hadden we een voorspoedige reis. Na een uurtje brak de zon weer door en werd het warm, heet eigenlijk. Want onderweg zagen we ergens een temperatuur van 33˚C op de borden verschijnen. Voor de lunch hadden we onderweg in de leuk dorpje een paar gevulde broodjes gekocht.

De reis voerde ons door een prachtig gevarieerd landschap, rotsachtig met bergen en met dalen. Het was heel rustig op de weg.

   

   

Vlak voor Millau was een parkeerplaats met een uitkijkpost. Je keek uit over een hele diepe ravijn en aan de andere kant keek je naar het mooie lange “Viaduct de Millau”, van 2460 m lengte, over de rivier de Tarn.

Bij Clermond-Ferrand ging de A75 over in de A71, een tolweg, dus gingen we van de snelweg af. Nu werd het veel drukker en kwamen we terecht in de buitenwijken van Clermond-Ferrand. De laatste 50 km ging via binnenwegen door leuke franse dorpjes en mooie landschappen. Uiteindelijk kwamen we om ca 17.00 uur aan in Boussat, een gehucht van 7 huizen, waarvan er 2 continu bewoond werden. het gehucht behoorde bij het dorpje Bellenaves.

Hier zouden we onze camper neerzetten bij bekenden. Een broer van een vriendin van ons met zijn vrouw. Jan en Heleen.

   

   

Op hun terrein “Les Hirondelles” (de zwaluwen) ligt een sfeervol ingerichte gîte “Le Tournesol”, een vakantiehuis geschikt voor 4 personen. Beneden zijn een woonkamer met open keuken, badkamer en het toilet. Boven zijn 2 slaapkamers, elk met 2 éénpersoonsbedden. Verder is een internetaansluiting, muziekinstallatie met dvd-speler en een TV aanwezig. Nadere informatie betreffende de omgeving en de activiteiten is te vinden op hun website  www.hirondelles.nl .

Daarnaast kun je gebruik maken van een kleine boomgaard of genieten van een kabbelend beekje dat via een pad naast de boomgaard bereikbaar is.

      

Voor liefhebbers van rust en stilte is dit een ideale omgeving, waar het heerlijk wandelen en fietsen is. Jan heeft vanaf Les Hirondelles diverse wandelroutes en fietsroutes in kaart gebracht.

Wij mochten bij wijze van uitzondering onze camper in de boomgaard neerzetten, onder de kersen, pruimen, appels, peren, dadels en noten.

Toen we aankwamen werden we hartelijk verwelkomt door Jan en Heleen met een drankje en een hapje.

Ze vertelden ons dat er in Bellenaves die avond toevallig een “Fête de Musique” werd gehouden, waar verschillende bands op zouden treden, te weten een band die Ierse muziek ten gehore bracht, incl. een doedelzak, een Franse “rockband”en een band die ballades ten gehore bracht.

   

Uiteraard hebben we daar ook een bezoekje gebracht samen met Jan en Heleen. Een wandeling van ongeveer 15 minuutjes van Boussat naar Bellenaves. Het geheel vond plaats op het kleine gezellige dorpsplein tegenover de “Salle de Fête”en de “Marie”. Er was genoeg te eten en te drinken, patat en hotdogs en bier en frisdrank. Het hele dorp was uitgelopen. Bellenaves heeft incl. alle omliggende gehuchten nog geen 1000 inwoners. Het was op deze zwoele avond heel gezellig en we hebben ons van 19.30 uur tot 22.30 uur best wel vermaakt.

Daarna nog een slaapmutsje genomen en om 23.00 uur gingen we tevreden slapen.

Gereden kilometers: 416 km

 

22 juni 2011.

Toen we wakker werden was het nog steeds heel warm, benauwd eigenlijk. Bewolkt met af en toe het zonnetje. Jan ging elke morgen naar het dorp om brood te halen en nam voor ons ook een brood mee.

Na het ontbijt wandelden we met ons tweetjes rustig naar het dorp. Er was markt op het dorpsplein, kleinschalig maar wel gezellig en gemoedelijk. Op een terrasje koffie gedronken en op de markt wat levensmiddelen gekocht, o.a. 2 heerlijke franse worsten. Toen we weer bij de camper terug waren, begonnen zich donkere wolken te vormen en ja hoor, na enkele minuten kwam er een hevige regenbui met een paar onweerslagen uit de lucht vallen.

Maar gelukkig waren we net op tijd terug. Na een uurtje was de bui voorbij en begon de zon weer te schijnen aan een blauwe lucht met af en toe een wolkje.  Op advies van Jan hebben we toen een wandelingetje gemaakt naar het rustig kabbelende beekje beneden naast de boomgaard, zie vorige dag.

Einde van de middag kwamen Jan en Heleen bij ons voor een hapje en een drankje en een gezellig babbeltje.

’s Avonds bij de camper gegeten, groenten en aardappels op de wokpan klaargemaakt.

 

 

23 juni 2011.

Na afscheid te hebben genomen van Jan en Heleen, vertrokken we onder een stralend blauwe hemel richting het noorden. Na een rustige rit door het mooie landschap kwamen we om ca 14.00 uur aan op camping Yelloh Village le Fayolan in Clairvaux les Lacs. De camping ligt direct aan het meer van Clairvaux (Lac du Clairvaux) met een eigen strandje.

    

Er waren overwegend Nederlanders en Duitsers op de camping. De camping was voorzien van een goed restaurant, prima sanitair en een binnen- en een buitenzwembad, kompleet met een waterglijbaan. Het was een echte gezinscamping. Er waren veel speelgelegenheden en er werden veel activiteiten georganiseerd, niet alleen voor de kinderen maar ook voor volwassenen, zoals kajak varen, moutainbiken en wandelingen maken. Het weer was afwisselend zonnig en bewolkt.

’s Avonds heerlijk gegeten in het campingrestaurant met een lekkere fles wijn, tegen een redelijke prijs. Daarna nog een slaapmutsje genomen en op tijd naar bed gegaan.

Gereden kilometers: 272 km.

 

24 juni 2011.

Toen we opstonden was het weer afwisselend zonnig en bewolkt, maar de temperatuur was gelukkig prima. Dus we hadden vandaag lekker gerelaxt, in de zon gezeten, en gelezen. Gerda heeft een E-Reader en ik heb een I-Pad. Dus aan boeken geen gebrek.

’s Avonds bij de camper gegeten, een mixje van groenten en aardappels in de wokpan, heerlijk!!!

Daarna nog even op internet gekeken op er nog mails waren.

 

25 juni 2011.

Vandaag wilden we, net als op de heenreis, weer bij een “wijnboer” overnachten.

We vertrokken om ca. 10.00 uur onder weer een helder blauwe hemel met veel zon. De reis ging zeer voorspoedig door de wijnstreken met een licht glooiend landschap en door liefelijke dorpjes. Heel veel druiven werden er in deze streek (Bourgogne) verbouwd.

    

    

Om 15.00 uur kwamen we aan bij “Domaines Tupinier” in Bleigny le Carreau, vlakbij de bekende plaats Chablis. Kennis gemaakt met de familie, gelukkig sprak de vrouw een beetje engels. Ze heeft ons de plek aangegeven waar de camper kon staan, op een mooi stuk gras aan de overkant van de weg.

En ze verzocht ons om  18.00 uur bij de ingang terug te komen, zodat we een rondleiding konden krijgen en wijn konden proeven. Dus hadden we nog wat tijd over om het dorp in te lopen. Een erg rustig dorp, en dat voor de zaterdagmiddag!

Om 18.00 uur gingen we weer terug, en de vrouw liet ons in een kelder onder het huis, waar een gezellige bar was ingericht. Ze vertelde dat de boerderij al sinds 1918 in hun familie was en dat zij in 2007 waren overgestapt van een veebedrijf naar een wijnboer, en met zeer veel succes.. alles zag er netjes en verzorgd uit.

    

Ze vertelde wat ze er allemaal produceerden, te weten: “Bourgogne Chardonnay Blanc”, “Bourgogne Rouge Pinot Noir”, “Chablis Blanc”, “Rosé Bourgogne Grand Ordinaire”, “Cremant de Bourgogne” (een soort champagne) en “Ratafia de Bourgogne”.

Heel gezellig met de vrouw zitten praten en alle wijnen mochten we proeven. Even later kwam haar man nog er ook bij met een eigen gemaakte soort van kaassoesjes, heel lekker. De “Ratafia” was voor ons een te zoete wijn, maar de rest smaakte heerlijk. We bestelden dan ook 2 flessen “Chardonnay Blanc”, 2 stuks “Rose Bourgogne”, 2 stuks “Pinot Noir” en 1 fles “Cremant”.

Toen kwam er ook nog een Zwitsers echtpaar binnen om wijn te kopen. Zij waren hier op de heenreis ook al geweest en het was hun zo goed bevallen dat ze op weg naar huis toch nog even langskwamen. Daarna liet men ons nog even de voorraadtanks zien, waar de wijn lag te rijpen. 5 grote tanks van elk 3300 ltr stonden er opgesteld. Behalve de “Cremant” werden de andere producten in hun eigen bedrijf gemaakt.

Al met al hadden we weer een “geslaagde” camperplaats gevonden!!

De temperatuur was nog steeds hoog en geen wolkje te zien. (De vrouw had verteld dat het gisteren de hele dag geregend had!!!)

’s Avonds bij de camper gegeten en nog even gelezen en daarna op tijd naar bed.

Gereden kilometers: 257 km.

 

26 juni 2011.

Vanmorgen vertrokken we om 09.00 uur met zon en blauwe luchten al zeer warm. Eerst gingen we richting Troyes, onderweg veel velden met zonnebloemen gezien en zelfs geheime tekens in diverse korenvelden. Geen graancirkels maar allerlei vreemde en geheimzinnige tekens. Nu weet ik zeker dat er Aliëns bestaan!!! (hahahaha)

Daarna richting Reims en tenslotte richting Namen in België. Om 16.00 uur kwamen we aan op camping L’Hirondelle in Oteppe. Een grote camping op het terrein van een kasteel. Weer een echte gezinscamping met veel speelweiden voor kinderen, zwembad en zelfs een voetbalveld.

    

Op deze camping waren we jaren geleden ook al eens geweest. Na nog een hele poos in de zon bij de camper te hebben gezeten,  wilden we om 19.00 uur een stukje gaan eten in het camping restaurant. Echter de cafetaria van de camping was om 19.00 uur gesloten vanwege het voorseizoen en dus op naar het restaurant in het kasteel. Daar lazen we dat het restaurant zondags gesloten was, en u raadt het al, het was dus zondagavond!!

Dus toen maar even het dorpje ingelopen om te zien of daar iets open was waar je kon eten, maar helaas, het dorpje was klein en alles was gesloten. Dan maar weer terug geklommen naar de camping en moesten we zelf nog iets koken. Het werd tenslotte een soort van ravioli, lekker gemakkelijk en snel klaar en ook nog lekker.

Na het eten nog een poosje voor de camper zitten lezen en na ons gebruikelijke drankje naar bed gegaan.

Gereden kilometers: 464 km.

 

27 juni 2011.

De laatste reis naar huis. We vertrokken om ca 10.00 uur voor het laatste stuk naar huis. De reis verliep zeer voorspoedig en om ca. 15.00 uur reden we onze straat weer in.

Al met al weer een prima vakantie, alhoewel we in het geheel genomen toch minder goed weer hadden gehad, dan andere jaren.

Gereden kilometers: 240 km.

 

Statistieken:

Totaal aantal gereden kilometers:  6346 km

Totaal aan bezochte campings: 16

Totaal aantal bezochte camperplaatsen:  3  incl. 2 wijnboeren

 

Bedankt voor het lezen.

Gerda en Rob

 

Terug naar de beginpagina, klik hier